Diyarbakır.. Peygamberler ve Sahabeler kenti…! İslam aleminin beşinci haremi şerifinin bulunduğu kent…

Bugünlerde neler oluyor bu kente diyebileceğimiz durumdayız. Gerçi bu yeni değil ama giderek daha da kötüye gidiyor. Sahabe kokulu Şehir! Her köşesinde bir medfunun bulunduğu mübarek belde… Önderim Hz. Muhammed’in yol arkadaşlarının meskun mezarlığı.!

Bedir, Uhud ve Hendek savaşının mücahidi! Diyarbakır’ı Fetheden yiğit komutan.! Barbarlıktan Medeniyete dönüşen bir Fetih ve kahraman bir fatih… İyaz B.Ganem.!

Küfürden İslam’a kutlu yolculuk.! İman kokulu yiğitler ve kahramanlar diyarı! Surları, Ulu Camii, Hz. Süleyman mabediyle tarihe şahitlik eden kutlu şehir! Peki ne oldu da bu durumlara geldi. Ne oldu sana ey güzel belde!

Neden küskün ve öfkelidir sokakların.! Gözyaşların neden öyle hüzünlü? Her ailede bir feryat bin ağıt!

Çocuklarda kalmamış büyük saygısı… Büyüklerde kalmamış küçük sevgisi.! Hani küçüklerimizi sevmeyen büyüklerimize saygı duymayan bizden değildi.! Neden bırakır olduk sımsıkı sarıldığımızda kurtuluşa ereceğimiz ipi…

Medeniyet kokan surları, esrarcılara mekan olmuş. Bağlar’ın bağları yerine, torbacı olmuş sokaklarında başörtülü bacım.! Sokaklarda yatan kişiler, gönülsüz yapılan işler, daha neler döndüğünü anlamayan körpe çocuklar, büyür böyle bir ortamda! Zamanın onlara neyi getireceğinin farkında olmadan…

Ulu Camiye bakan, Eğlence mekanları ve Ahlaksızca Müzikler! Barlar ve Pavyonlar! Kulakları sağır eden isyan türküleri! Mabetlelerin kapısına bakıyor fuhuş evleri! Bir de yeni bir furya hemen Ulu caminin çıkış kapısında… Dövmeciler…

Sokaklar, caddeler, yollar, cafeler ve arabalarda aleni aşk-meşk ahlaksızlığı.!

Abdest suyu ile nurlanan şehir, şimdi travestiler şehri adeta… Akşam çıkarken işten kız mı, erkek mi ayırt edemediğim tipler, sonradan öğreniyorum, travestiler istila etmiş nurlu güzel şehrimi.

Hz. Süleyman Camii’nin etrafı neredeyse şimdi fuhuşa açık piknik alanı.

Hz. Süleyman Cami’nin kapısında; Boya, cila ve pudra ile podyuma çıkan ve koca için dua eden kızlar ve Kuran ayetlerini ticarete döken hurafeciler! Gemi batıyor, maneviyat çöküyor, gözyaşları kuruyor artık!

Toplumun Manevi önderleri: Ev, araba, lüks villa hayalinde. Tahribatçıların ise binbir türlü planı devrede! Sokak cadde ve okul isimleri yabancı. Market ve alışveriş adları ecnebi. Köşe başı olmuş birer fuhuş ve randevu evi… Gece yarılarında, Ambulans, itfaiye ve polis araçlarının siren sesleri… Kim bilir kim cinayete kurban gitti.

Asimilasyon sadece dinde değil. Ahlakta, inançta, kültürde, isimde, Mekanda ve Zamanda.

İşgal Tüm uzuvlarında.!

Koparmışlar seni senden.! Sen artık sen değilsin Ey Peygamber şehri..!

Bir tarafın Rus ideolojisi diğer tarafın ABD Emperyalizmi..! Bir tarafında sosyalizm işgali, diğer tarafında Kapital emperyalizm sömürüsü. Kurtuluş aradığın sokaklar ise çiçekli lağım bahçesi.!

Tekrar özüne; Kuran ve Sünnetin kurtuluş kanatlarına sığın Ey Asil Şehir..!

Zaman; Sen, Ben davası değil artık. Olağan üstü hal zamanı! Bırak artık bu güllük gülistanlık yalanı! Yangına döndü Sokaklar ve caddeler. Harab oldu iman dolu evler!

Gök Kubbeye yükselen Minarelere aldanma, Haç ve Sodom kavminin izleri.

Hani Nerede o yiğit Vaizler! İmamlar ah şu memur imamlar! Hakkı perdeleyen gizli kalemler..!

Manevi çöküş ve Ruhsal bunalım zirvede.! Üniversiteler aşk ocağı, Liseler sevgili odağı, ilk okulda bile Mektuplaşma furyası.! Aşk cinayetleri, sevgili kavgaları

Nereden geldi bu Cenabetli işgalciler.

Ey Amed! sayamam artık işgal edilmiş mekanlarını; Bağlar’ı, Kayapınar’ı Ofis’i, Malabadi’yi, Eski Cezaevini..! Özüne dön Ey Edeb şehri!