Her çocuk hayata masum, temiz ve günahsız bir şekilde başlar. Nitekim bir hadis-i şerifte de belirtildiği üzere: “Her doğan, İslâm fıtratı üzerine doğar. Sonra, anne-babası onu Hristiyan, Yahudi veya Mecusi yapar.1 Bu bakımdan çocuklar, günlük hayatta genel anlamda anne ve babalarını örnek almaktadır. Peki, anne-babalar normal yaşantılarında örnek olarak kimi model almaktadırlar?

Bu dünyanın bir imtihan, oyun ve eğlence yeri olduğuna inanan bir anne ve baba, en güzel ahlak üzere yaratılmış bulunan sevgili Peygamber Efendimiz Hz. Muhammed (SAV)’i örnek alabilir mi? Ayrıca O’nun sünneti seniyyesine tabii olanların hem bu dünyada hem de ahirette mutlu olacağını idrak edebilir mi?

Kendilerini henüz keşfetme aşamasında olan çocuklarına yol gösterici bir rehber olarak Peygamber Efendimizi anlatma, O’nu tanıtma ve onun sevgisini onların gönüllerine nakşetme gayret ve çabasına girerler mi? Nitekim insan tanıdığını ve bildiğini sever. Bu anlamda kişi en sevdiği peygamberinin fiil ve davranışlarıyla hayatının anlamını bulmuş olur. Binaenaleyh davranışlarını peygambere göre ayarlamayan insan ne kadar ibadet etse de hakiki anlamda iyi bir kul olamayacaktır.

Öte yandan yirmili yaşlara kadar kişilik gelişiminin devam ettiğini düşünürsek, Peygamber Efendimizi anlatma ve tanıtma tarzını üç ayrı dönemde incelememiz mümkündür.

Yedi yaş öncesi süreç, anne babayı örnek alma, taklit etme ve oyun dönemidir. Bu dönemde rolümüz, Peygamber Efendimizi örnek alarak, sünnetlerine uyarak O’nun yaşam tarzını kendi hayatına uyarlamaya çalışan bir anne baba modeli olmalıdır. Okul öncesi dönemde çocuklar anne babasının sözlerinden çok davranışlarını zihinlerine kaydederler.

Anne babasının saygıyla kıldığı namazları, huşu içerisinde yaptığı dua ve yakarışları, yaşadığı sıkıntılar karşısında gösterdiği tevekkül ve sabrı, komşusuna yaptığı iyilikleri, onlara göstermiş olduğu tebessümü, alçakgönüllülüğü ve tüm ahlaki değerleri davranışsal gözlem ile öğrenirler. Bu bağlamda davranışlarımız düşüncelerimizi yansıtmıyorsa, samimi, ciddi, hassas davranamıyorsak, çocuğumuza hakiki örnek olarak Peygamber Efendimizi ne kadar anlatsak da sünnetleri hayatına geçirmesinde etkili olamayız.

DEVAM EDECEK