7-14 YAŞ

Yedi yaşından sonra, Peygamber Efendimizin hayaliyle yaşayabilmesi için çocuğumuza sürekli O’ndan bahisler açmalıdır. Ayrıca O’nun ve arkadaşlarının hayatlarını da merakını uyandıracak şekilde hikâyelerle anlatmalı, onları tanıtmalı, sevdirmeliyiz. Bu yaşlarda çocuğa anlatım biçimimiz şöyle olmalıdır: “Biz Allah’ımızı, bizi yaratanı çok seviyoruz. ‘O’nun da bizi sevmesi için ‘O’nun sevdiği tarzda davranacağız. ‘O’nun sevdiği tarz ise Peygamber Efendimize benzemektir. ‘O’na benzemek demek ‘O’nun gibi davranmak anlamına gelir. Peygamber Efendimiz gibi davranırsan kendini çok iyi hissedecek, mutlu olacaksın. Hem kalbin de nurla  dolacak. Bak Kur’an-ı Kerim’de Allah buyuruyor ki “Peygamber Efendinize uyun ki Allah da sizi sevsin.” Peygamber Efendimize uyar, ve ‘O’nun gibi davranırsan, Allah seni daha da çok sevecek, zaten seviyor da... Çünkü ‘O’ çocukları çok sever...”

İlköğretim dönemindeki rolümüz anlatma ve tanıtma olmalıdır. Bunun yanında davranışlarını Peygamber Efendimizin davranışları ile bağdaştırma, ‘sınırlama/disipline etme’ de olmalıdır. Çocuğumuzun davranışlarına sünnete uygun belli sınırlar getirebiliriz. (Her çocuğun olgunluk seviyesi farklıdır. Kendini disipline etmekte zorlanmayan çocuklar için beş yaş itibarıyla da davranış üzerinden Peygamber Efendimize benzeme motivasyonu verilebilir.

Davranışlarını kontrol etmekte zorlanan çocuklara sık tekrarlar yapılması uygun olmayabilir. Çocuk yanlış bir davranışta bulunduğunda, mesela arkadaşına sözlü ve fiziki şiddet uyguladığında, “Biz böyle davranamayız, çünkü böyle davranmamız doğru değil. Bak ‘O’ (sav) öyle davranmazmış, kendisi için öfkelenmez, haksızlık karşısında sadece Allah için kızar ve kimseye de kötü söz söylemezmiş” denilebilir. Veya bir kuşa taş attığında “O, hayvanlara eziyet edenleri sevmezmiş!” şeklinde uyarılabilir.

Güzel bir davranışta bulunduğu zaman, mesela arkadaşına yardım ettiğinde de “senin bu yardımseverliğinden ötürü eminim O şimdi çok mutlu oldu ” diyebiliriz. ‘O’, elbisesinin temiz olmasına dikkat eder, dağınıklığı sevmezmiş, arkadaşları üzüldüğünde onları teselli eder, birisi kendisinden yardım istediğinde hayır demez, iyilikleri de asla unutmazmış, hediyeleşmeyi sever, şaka dahi olsa yalan söylemezmiş, kibar, nazik ve saygılıymış...

Bu hatırlatmalarla çocuk Peygamber Efendimizi örnek alarak doğru davranışılar geliştirme çaba ve gayretine girecektir. Ve “Hayatın boyunca ‘O’na benzemeye çalışmalısın!” diyerek de evladımıza rehberlik etmiş oluruz. Hem sünnete uyacak hem de yolunu kaybettiğinde, kafası karıştığında “O nasıl davranırdı?” diye araştırmaya koyulacak, “Acaba ben yanlış mı yaptım, yanlış mı davrandım?” deyip vicdan muhasebesi yapacak ve sünnetullah’a sarılmak isteyecektir. Sarıldıkça da ruhsal olarak rahatlayacak, endişe, sıkıntı ve vesveselerinden kurtulacaktır.

ERGENLİK DÖNEMİ (14-21 YAŞ)

Ergenlik döneminde ise zorlamadan, sabırla yön vermeye devam edilmelidir. Bu dönemde rolümüz “Allah ve onun sevgili peygamberi” bu davranışından razı olmadı, sen bilirsin!” şeklinde uyarmak olmalıdır. Anne babanın ciddiyeti, geçmişte onun hafızasında kayıtlı olan sünnete uygun davranışları ona uzanmış bir el ve rehber olacak ve onu elinden tutup hem ergenliğin hem yetişkinliğin zorlu dönemlerinde tehlikelerden koruyacaktır.