Açlık çeken çocuklar ağlamazlar.

Ağlamazlar çünkü minik bedenlerinde, gözyaşına harcayacak enerjileri yoktur. Kalan tüm güçlerini organlarını çalıştırmak, hayatta kalmak için kullanırlar.

Ne yazık ki 4 yaşındaki Abdo Seyid’in sadece 6 kilo gelen bedeni bunu bile yapacak enerjiyi bulamadı.

Yemen’i yıkıma uğratan iç savaş boyunca gıda ve tıbbi bakım alamayan yaklaşık 85,000 çocuk gibi o da açlıktan öldü. Yemen’in tıbbi tesislerinin yarısı ya kullanılmaz hale geldi ya da kapatıldı ve ülke nüfusunun yüzde 80’inin acil insani yardıma ihtiyacı var - bunların 12 milyonu da çocuk.

12 milyon çocuk.

Durum çok ciddi. Belki bu savaşı bir anda bitiremeyiz, ama yine de yapabileceğimiz bir şey var (ve bu şey, pek çok hayat kurtarabilir. Yemen’deki insani yardım ekipleri ve cesur yerel gönüllüler bombardımanlar sırasında bile, ulaşabildikleri herkesin ihtiyaçlarını karşılamak için insanüstü bir çaba sarf ediyorlar) bu korkunç savaşın ön saflarında çalışıp hastaneler kuruyor, acil gıda yardımı ulaştırıyor ve kritik ameliyatlar gerçekleştiriyorlar.

O yüzden, dünyanın neresinde olursan ol, bu zulme karşı durabilmeliyiz, karşı durduğumuzu dile getirmeliyiz.

Ağlayamayacak kadar zayıf düşmüş yüzlerce çocuğun çaresi aslında çok basit Sadece beslenme. Biz her akşam iftar sofralarına oturduğumuzda bizden daha kötü durumda olanları düşünebiliyor muyuz? Acaba biz doyduk ama Yemen'de, Filistin'de, Irak'ta, Somali'de, Afrika'da bilmem kaç tane çocuğun ölümünün o an gerçekleştiğini düşünebiliyor muyuz? Yoksa boşver bugün de karnımız doydu. Yarına Allah Kerim, Allah ibadetimizi kabul etsin deyip geçiştiriyor muyuz?

Müslüman din kardeşinin derdi ile dertlenendir. Lokmasını mağdurla paylaşandır, Yetimi görünce duraksayandır. Adaletten sapmayandır, aleyhine olsa bile adaletten yana olandır.

Müslüman elindekini avucundakini paylaşandır. Bir haksızlık gördüğünde elinde, şayet gücü yetmiyorsa diliyle düzeltendir. Ona da gücü yetmiyorsa kalbi ile buğz edendir Hadis-i Şerifinde belirtildiği gibi olabiliyor muyuz? Farkında mıyız açlıkla boğuşanların, yoksa üç maymunlarımı oynuyoruz?

Ramazan merhamet ayıdır, af ve mağfiret dilenme ayıdır. İnfak ve zekat ayıdır. İnfak edelim huzur bulalım. Af dileyelim, affa mazhar olalım, derdi olanlarla dertlenelim. Sürekli paylaşmak lazım bazı şeyleri. Bu kimi zaman maddi kimi zaman manevi olabilir. Ramazanın atmosferine göre yaşamayı ve mazluma kol kanat germeyi Rabbim bize nasip etsin.

Abdulsemet ÖZER