Uygar dünyada, “özgürlük!” diyerek özgürlüğün hunharca katledildiği başka bir ülke yoktur. Bu hunharlık devletten değil, özgürlük adına söz söyleyen, eylem yapan insanlardan çıkıyor.

Dünyada özgürlük abidesi olarak kabul gören devletlerin hiç birisinde 10 yıl, 20, 40 yıl boyunca terör eylemleri ile on binlerce insanı öldüren bir terör örgütünün propagandasını yapanlara müsamaha gösterilemez.

Bu ülkelerin hiçbirisinde siyasi partiler, vakıflar, sendika ve sair kuruluşlar 60 bin insanın ölümüne sebep olan terör örgütlerinin arka bahçesi olamaz.

Bu ülkelerin üniversitelerinde, adliyeyi basıp savcıları öldüren terör örgütleri ve destekçileri eylem yapamaz.

Bu ülkelerde hiçbir dernek, vakıf, kuruluş terör örgütlerini övemez.

Bu devletlerde hiçbir siyasi parti temsilcisi terör örgütleri ile ‘kanka’lık ilişkilerine giremez.

Bakınız, daha 25 gün önce ABD’deki Kongre baskınında göstericilere bitcoin yardımında bulunan Fransız blog yazarı Laurent Bachelier Paris’te bir otelde ölü bulundu. Batı’da özgürlük adına ülkenin huzurunu kaçıranlara en kestirmeden verilen ceza gıda ile zehirleme, kalçadan zehirli iğne, boğma, intihar süsü gibi cezalardır.

Peki,

Bu ülkelerde terör örgütüne destek verenlere, onu övenlere, ona arka bahçe olanlara başka ne yapılıyor?

Parti ise kapatılır,

Dernek ise kapatılır,

Öğrenci ise okuldan atılır,

Ve bunlara para ve hapis cezası gibi sair yaptırımlar da uygulanır.

…

Peki, böyle yapmayan bir ülke, bir devlet ne olur biliyor musunuz?

Yı-kı-lır!

Osmanlı Devleti’nin yıkılması gibi yıkılır gider.

Osmanlı Devleti’nin yıkılış sürecini hatırlayın ne demek istediğimi anlayacaksınız. Osmanlı, içerdeki hainler ve onlarla işbirliği yapan, hain olmayan ama ahmak bir güruhun aymazlığı yüzünden yıkıldı.

Batı, hiçbir zaman bu devleti istemedi,

Batı, asla bu milleti bu topraklarda istemedi, istemeyecek de.

Batı, dünya durdukça Müslüman Türk’ü, Kürdü, Laz’ı bu coğrafyada görmek istemez. Çünkü bu milletin nelere kadir olduğunu çok iyi bilir Batı.

Batı, Malazgirt’te tattığı acıyı unutacak öyle mi? Batı, Alparslan’ı unutsaydı Batı diye bir şey kalmazdı.

Batı’nın, Selçuklu Komutanı Kürt Selahaddin’in Türk, Kürt, Arap askerlerden oluşan ordusuyla fethettiği Kudüs’ün acısını unuttu mu sandınız?

Batı, Mohaç’ı, Varna’yı, Kostantiniyye’nin Fethini, Çanakkale’yi, Sakarya’yı unutsaydı Batı değil, Nijerya gibi olurdu.

Batı’nın en büyük meziyeti ve dolayısıyla kazancı unutkanlığı unutmasıdır.

Batı asla unutmaz!

Şimdi devletimiz ÇOK CEPHELİ SAVAŞ vermektedir. Sosyolojik savaşın, hibrit savaşın bütün aparatları cepheye sürülmüştür. En son Boğaziçi Üniversitesi öğrencileri alet edilerek bu savaşın cephesini genişletme çalışmasındadırlar.

Biliyorum,

Kiminiz, “Boğaziçi öğrencilerinin atanan rektörü istememesi üzerine gerçekleştirdikleri eylemi de savaş yaptınız ya aşk olsun” diyeceksiniz. İşte bahsettiğimiz sosyolojik savaş tam da budur: masum taleplerde bulunanlar üzerinden, makul istekleri dile getirenleri ve taleplerini araçsallaştırarak, yasal haklarını istismar edilerek, yasal boşluklardan girerek kuyumuz kazılıyor. Bu tür savaşların acelesi yoktur; iğne ile kuyu kazılır, sonra alıştığınız kuyunun üzerinize kapandığını gördüğünüzde kelime-i şehadet getirmekten başka çareniz kalmaz.

Bakınız,

Boğaziçi öğrencileri beğenmedikleri rektörü protesto ediyor. Tamam, olabilir. Bunun için hukuka uygun eylemlerin mahzuru yoktur lakin Boğaziçi öğrencileri protesto düzenlerken;

PKK orada,

DHKP-C orada,

FETÖ orada,

MLKP orada,

LGBT ve türevleri orada… Bunların rektör derdi olduğunu söylemek aptallıktır, “kendi lisanlarınca” kaos için çalışıyorlar. Bunun son örneği LGBT’lilerin 2 milyar Müslüman ve sair “insan-adam olan” gayrı Müslimler için kutsal ve saygın olan Kabe-i Şerif desenli örtüyü paspas gibi yere sermeleridir. Hemen akabinde sosyal medyada Karl Marx’ın “Din Afyon’dur” sözü on binlerce kere paylaşıldı.

Bu ülkenin huzurunu kaçırmak için her fırsatı kullanan uluslararası güçlerin içeriden destek görmeden bizi zor durumda bırakması mümkün değil, lakin yıllarca uğraşıp devşirdikleri elemanları ile sosyolojimizle oynayabilirler.

Amaç belli:

Ülkeyi yormak, ülkeyi idare edenlerin dikkatlerini dağıtmak ve en ince yerimizden vurmaktır.

Burada YÖK’e bir çift sözüm var: sahi ne iş yapıyorsunuz? Bu üniversitenin bu hale gelmesine neden göz yumdunuz? Atadığınız Rektör Yardımcılık için akademisyen bulamıyor, bu normal mi? Akademik ırkçılığın hakim olduğu Boğaziçi’nde yıllardır süregelen nasıl bir faşizm ki bu sizi de etkisiz kılmış?