Birçoğunuz bilmiyorsunuz ama 16 gün önce COVİT olduğumu öğrenmiştim. Olağanüstü bir biçimde önlem almama rağmen yine de bu illeti kapmıştım. Nerde, nasıl, kimden gibi sorular kafamda uçuşup dururken şaşkındım.

Sosyal medya aracılığı ile ve tüm iletişim kanallarıyla herkesi duyarlılığa davet ediyor yetkilileri de olabildiğince bilgilendirip, duyarlı kılmaya çalışıyordum ama nafile yine de kaptık bir kere Covit’i sorumsuz berduşlar yüzünden. Kim bilir belki biri tükürmüştür bir yerlere yada hapşırmıştır, Malum hasta olduğunu bilenler daha fazla insana bulaştırmaya çalışıyor sonuç itibari ile sorumsuzlukları yüzünden.

O COVİT deyip esprilere malzeme yaptığınız merhametsiz, ölümcül hastalığın yaşandığı süreci ve sizlere yaşattığını kelimelere dökmeye çalışayım birazcık. Belki aklınız sıra espri malzemesi değil önlem alınması gereken ölümcül bir hastalık olduğunu anlayasınız diye.

Bir defa öyle klasik belirtiler sadece belirleyici olan değil Covit teşhisinde. Mideniz ağrıyabilir, bağırsaklarınızı bozmuş olabilirsiniz veya aşırı terleme yaşıyor olabilirsiniz. Yani aklınıza gelen her şey Covit belirtisi artık. Yani hekime baş ağrısı ile gidip Covit teşhisi konulabilir. Ben aşırı terleme ve yorgunluk tipik soğuk algınlığı belirtileriyle gittim doktora.

Beni başta tomografiye ardından kan tahliline sevk ettiler. İki tahlilinde gereğini yaptım. Doktor tomografi sonucumu incelediğinde iki tutulum gördü ciğerlerimde ve Covit teşhisi koydu. PCR testi de bir sonraki gün pozitif çıkmıştı zaten. Ardından tedavi süreci başlayacak, filyasyon vs sürecide ardı sıra gelecekti, en azından birilerinin ilgileneceğini düşünecektim. İlaçlar ağırlıklı vitamin hapı, yani belli bir tedavisi yok maalesef, immün, bağışıklık sistemini güçlendirmek en önemli tedavi, yani sağlıklı olmak.

Bir sonraki gün başladım tedaviye, ilk 2 gün gayet iyisiniz, böyle atlatırsam çok iyi diye düşünürken aniden boynunuzdan kalçanıza kadar olan bölgenin deri altına adeta buzdan bir metal konulmuş gibi oluyorsunuz. Sırtınız üşürken bedeninizde düşmeyen ateş 40’ları bulmaya başlıyor. Yani yaşarken ölümü parça, parça tatmaya başlıyorsunuz. Bir anda iştahınız kesiliyor, başınız ağrısı, ateş, halsizlik ve iştah kaybı yaşamaya başlıyorsunuz. Bu acılı, sancılı, ıstırap dolu canınızdan canın kopartılıp parçalandığı günler bir türlü bitmek bilmezken sabır sınırlarınızı çoktan aşmış, bazen Rabbim canımı al duaları ederken, bazen de balkon, pencere köşelerine adeta sürünerek gidip serin bir parça hava alarak içinizi ferahlatmaya çalışıyor yada yapayalnızlığınızın son bulması için ellerinizi semaya kaldırıyorsunuz. İŞTE BU KADAR ACI!…

Gün günü kovalıyor, bir ara iyi gibi hissediyorsunuz tamam iyileşiyorum diyorsunuz ama işkence, ölüm gibi olan süreç bir kez daha, ardından bir kez ve bir kez böylece sizlere acının bin bir türlü halini yaşatıyor. Aklınızda sadece hayatta kalmak için çaresizce dua etmekten başka hiç bir şey kalmıyor. Acı, ızdırap, eziyet dolu bitmeyen zamanlar ve 14 gün sonra hafiften de olsa acılarda azalmalar size umut oluyor.

İşin en acı dolu kısmı, yan kapının ardından cümle aile bireylerinizin olduğunu bildiğiniz halde hepsinden fersah, fersah uzak kalmak zorunda olmanız en acı vereni.

Düşünün o eziyet, o acılar ve bir bardak su verecek kimse yok. Tabi bu sıcak yaz günlerinde sıcak ortamda bu acı dolu günleri geçirmek bir başka işkence adeta.

Evet tarifi mümkün olmayan 14 acı, ızdırap, eziyet ve eza dolu gününün ardından bir iki lokma bir şeyler yeme gayretiniz başlıyor, bel ağrıları biraz hafifliyor ve şanslıysanız iyileşmeye başlıyorsunuz.

Eğer bağışıklığınız zayıfsa veya kronik rahatsızlığınız var ise işte o zaman çok daha ağır acılara mahkum oluyorsunuz. Aslında bir başka acı veren mevzu ise sizlerin ilgiye, bir telefon görüşmesine, morale en çok ihtiyaç duyduğunuz bir dönemde vebalı muamelesi görerek dışlanmanız, görmezden gelinmeniz de çok kötü.

Şahsen ben acı, eziyet, işkence gibi 14 günün ardından ÖLÜM KOKAN günleri geride bıraktım. İşte böyle acı ve eziyet dolu günler yaşatıyor KORONA. Ve ailenizin vefası, size olan sevgisi de böylesi günlerde ortaya çıkıyor. Ne mutlu bana ki böyle bir aileye sahibim, tek bir saniye yalnız bırakmadılar. Kendilerine yürekten teşekkür ederim.

Önlem almayan sorumsuzlar, bana ne diyen, çapulcu, peşpudeler yüzünden her gün insanlar hayatını kaybediyor, yani seri cinayetler işleniyor.

Filyasyon çalışmalarını eleştirmeyeceğim bile, o tam bir facia.

SİZ MASKESİZ, MESAFESİZ PALYAÇOLAR SÜNEPELİK YAPARKEN İŞTE İNSANLARI BÖYLE ÖLDÜRÜYORSUNUZ VEYA ÖLÜM GİBİ 14 GÜNÜ BÖYLE YAŞATIYORSUNUZ…