İnsanoğlu iyiliklerin ve kötülüklerin merkez noktasında yer almaktadır.

Duru katıksız  insan iyiliğe doğru yön alır. İman ahlak hukuk ve adalet barış, selamet ve kardeşliğin mayasıdır.

Eksiklik yada aksama oluştuğunda birey camia, cemaat, örgüt, parti adı ne olursa olsun kendisi dışındakileri ötekileştirici bir tavır alır. İsteyerek yada istemeyerek Allah'a ait yetki ve hakları gasp eden bir davranış sürecine girer. Bu davranış şekli insanda firaklaşmayı öne çıkarır. Çatışmacı anlayış öne çıkar kişiler veya yapılar arasında rekabet düşüncesi derinlik kazanır.

Din Allah'ın olduğu kabulü ile iyi bir Müslüman olmayı ve İslam'ın emir ve kurallarına uymayı önceleyen bir hayat yaşam tarzı barışçıl toplumun ana dinamiğini oluşturmaktadır.

Toplum, bu barışçıl anlayışın oluşturduğu güven ile beraber yaşamanın saadetini içselleştirir.

O nedenle farklı inanç kültür ve yaşam tarzları birbirini düşman görmez İslam kardeşliği adı altında barışın ve birlikte yaşamanın teminatı olur.

Batılı anlayışın yeryüzü iktidarı insanlığa kan göz yaşı fakirlik tahammülsüzlük bencillik duygularını öne çıkaracak çatışma ortamını hazırlar.

Bu zeminde şekillenen insanoğlu mutlu olmaktan uzaklaşır. Son yüzyıldır Batı'nın insanlığa armağanı maalesef bu çatışmacı şiddet anlayışının gelişmesi olmuştur.

İşgalci batının etkisi ve oluşturduğu toplumsal baskı Müslümanların da vahiyden uzaklaşarak beşeri kavramların oluşturduğu bilgi ile kendine yön vermesi merkezden uzaklaşmasına ve beşeri anlayışlar gibi hareket etmesine sebep olmuştur.

Bu kirli bilgi ve baskıcı anlayışın sonucunda özünden uzaklaşan müslüman, Batı'nın oyununa gelerek eylem ve pratikleri örnek ve çözümcül olmaktan uzaklaşmıştır.

Müslümanın Allah'a ait yetkileri ve dinin korunmasında ki çabaları Allah merkezli olmaktan çıkarıp kendi kişisel anlayışına indirgenmesi batılı aklın yeryüzü iktidarının hegemonyasını meşrulaştırmıştır.

Allah'a ait yetki ve gücü kişinin  kendinde görünmesi felaketin en bariz göstergesidir.

Sağduyu birlik beraberlik kardeşlik içinde yaşamak ve saadet toplumunun yeniden inşaa etmek için önce müslümanların sonra da insanlığın özüne dönmesi gerekmektedir.

Bugün insanlığın bir felaketin eşiğinde olmasının temel nedeni müslümanların İslam'ın kaidelerine göre yaşamamalarındandır.

Özünden ve fıtratında uzaklaşan insan vahyi algılamada Allah'a ait olan alanı   kendi yanından gibi görerek sapma süreçinin başlamasına kapı aralamış olmaktadır.

Bu anlayış şiddeti ötekileştirmeyi meşru görmeyi sağlar. Onun için insanın haddini ve yetki alanlarını bilmesi gerekmektedir.