Mesela bir Ali düşün,

Binaliyi değil.

Devlet adamı, halife, Bizans’ın birkaç yerini vergiye bağladı,

Venezüella’yı da başka Ali’lere bıraktı(!).

Ali’ler gemileri çok severdi. Bir Ali de binalisi de.

Mesela Ali’nin gemileri en fazla Kıbrıs’a gidip gelebildi.

Binalilerin bereket, yeni kıtaları gezdi.

Mesela Ali’nin bir Hasan’ı bir de küçük Hüseyin’i vardı.

Binalilerin mübarek, erkam erkam şirketleri.

Mesela Ali’nin bahçesinde fakirlik kokan zillet evi vardı.

Şimdiki alilerde pudra kokan millete yakışır külliyeleri.

Gerçi fark, binalilerden bir Ali değil,

Ya da Ali’den geçtik belki elif.

Hadi biraz daha uç kaçalım.

Berivanlar ile civanlar olsun.

İşte; zillet ile millet arasındaki mesele:

Bahçende ektiğin ekmek, aşında olsun,

Toz şekeri bulamazken,

Pudrayla kafa bulduğun araban olsun.

Ne olsun?

Ali olsan zillet,

Binali olsan millet.

Vesselam. Son söz duam olsun:

Şekeri bilemem ama pudrayı burnundan solusun.

Av. H. Soner ORDU

av.sonerordu@gmail.com