Sportif faaliyetlere ilgi duysam da futbol endüstrisinin eğlence sektörünün diğer tüm şubeleri kadar kapitalizme hizmet ettiğini düşünürüm.  Ancak kitlelere tesiri cihetiyle futbol camiasındaki gelişmeleri dikkatle takip eder, yaşanan olayları önemserim. Dolayısıyla sadece spor bağlamında değil, bir müsabakanın toplumsal karşılığına da dikkat kesilirim. Kazanan her ne olursa olsun küresel sermaye sistemi olsa da herkes gibi ben de bu heyecandan vaz geçemem. Çünkü yüzümüzü çevirdiğimiz her yerde bir yarış söz konusuysa buna kayıtsız kalamayız. Yarışla yarışmak söz konusu oluncaya dek sürecek bir döngü bu. Gelelim Amedspor - Karagümrük çekişmesine…

Bir futbol maçının heyecanı, taraftarın coşkusu ve sahadaki mücadele... Hepsi bir araya geldiğinde, sporun en saf ve güzel halinin ortaya çıkması beklenir. Ancak ne yazık ki bu güzelliği yaşamak, bazılarımız için çok pahalıya mal oluyor. Amedspor taraftarlarının, Fatih Karagümrük deplasmanındaki bilet fiyatlarına gösterdiği tepki tam da bu duruma işaret ediyor. Fatih Karagümrük taraftarlarının gelen tepkilere “Dicle Elektrik Dağıtım A.Ş, Kaçak Elektrik Kullanım Bedeli 981₺” pankartıyla yanıt vermesi ise olayın ne kadar karmaşık bir hale geldiğini gösteriyor.

Amedspor, kuşkusuz bu toprakların gururu olması gereken bir kulüp; ama son zamanlarda yaşanan olaylar, ne yazık ki bu topraklara sevgiyle bağlı olan herkesi utandırıyor. Evet, futbol bir oyun; sahadaki mücadele, tribünlerdeki coşku derken, bu sporun birleştirici gücü üzerinde durmak gerekirdi. Ancak Amedspor’a yönelik yürütülen ırkçı kampanya ve Amedspor tribünlerinin ayrılıkçı duruşu, bu birleştirici gücü tartışmak yerine başka bir konuya odaklanmamızı gerektiriyor.

Amedspor tribünlerinin tutumuyla yahut Amedspor’a yönelik ırkçı tutumla ilgili fazla söze gerek yok, konu zaten Amedspor’un neredeyse her müsabakasında gündeme getiriliyor. Ancak Fatih Karagümrük taraftarlarının açtığı pankart, aslında hepimizin yüzleşmesi gereken bir gerçeği gözler önüne seriyor. Şurası çok net: Küçük ancak köklü bir kulüp olan Karagümrük, söz konusu pankartı Amedspor nezdinde bütün bir doğu halkına açtı.

Taraftar grupları karşı tezahürat yapar, küfür eder, kavga eder ve bütün bunlar maalesef normal karşılanır. Ancak taraftarlar, birbirlerine sosyal pratikleri itibarıyla laf atmazlar. Yalnızca rakip takım olmaları bu şiddetli rekabet için yeterlidir. Dolayısıyla Fatih Karagümrük taraftarlarının Amedspor nezdindeki eleştirisi, klasik tribün çekişmelerinin arasında ayrı bir yerde duruyor.

Bölgemizde kaçak elektrik kullanımının ne kadar yaygın olduğunu bilmeyen yok. Bu durum, sadece DEDAŞ’ın değil, biz bölge insanlarının da hakkına tecavüz eden bir sorun. Ülkemizin diğer bölgelerindeki insanlara, bölgemiz insanını küçük düşürüyor bir kere. Bu duruma yönelik eleştiriler tribünlere kadar düştüyse şapkamızı önümüze koyup bir düşünmemiz gerekiyor.

Bütün bu olanları düşündüğümüzde ise Amedspor’un taraftarlarının “Paran mı bitti Gümrük?” diye sormasını doğru bulamıyoruz maalesef. Çünkü belki aldıkları hizmetin bedelini ödedikleri için gerçekten paraları bitmiştir… Ancak futbol takipçilerini tribünlerden uzak tutmaya yarayan bu gibi durumları kabul etmek de mümkün değil tabii. İnsanları spora yaklaştırmak, onları kötülüklerden de uzak tutacaktır çünkü.

Olayla ilgili bir diğer sorun da Amedsporluların tümünün kaçak elektrik kullandığı ön yargısına dayanıyor. Bir kulübü, faaliyet gösterdiği bölgedeki suçların tümünden sorumlu tutmak akıl kârı değil. Biz isteriz ki Amedspor, bizim için bir umut olsun, bizi birleştiren bir güç olsun. Taraftarları bölge insanına örnek olsun, kitleyi olumlu yönde etkilesin. Zaten bir insan,  bir spor kulübünden başka ne isteyebilir ki?

Öyle düşünüyorum ki Amedspor’un kaçak elektrik kullanımıyla ilgili sergileyeceği olumlu bir tutum, Karagümrük’e verilecek en iyi cevap olacaktır…

Celal Yılmaz