Şanlıurfa'nın bereketli topraklarında son zamanlarda sık sık karşılaşılan bir doğa olayı var: Obruklar. Tıpkı Konya'da olduğu gibi, Şanlıurfa'nın Ballıca ve Karaali mahallelerinde de pamuk tarlalarının ortasında devasa obruklar belirmeye başladı. Biri 15 metre çapında ve 10 metre derinliğinde dört adet obruk, toprağın altındaki saklı dünyanın sessiz bir isyanı olarak yeryüzüne vurdu.
Obruklar, esasında insanın bilinçsiz ve sorumsuz davranışlarının adeta görünür hale gelmiş işaretleridir. Yer altı sularının hoyratça kullanılması, aşırı sulama ve israf, toprağın altında bir hatalar birikimi olarak sessizce büyür. Nihayetinde tıpkı bir yara gibi açılır ve bir hastalık gibi tedavi edilmedikçe derinleşir. Biz sularımızı bilinçsizce tüketirken, yerin altı sessizce boşalır ve bir gün yüzeye çıkarak kendini hatırlatır. Kurak arazilerde meydana gelen obrukların içinin su dolu olması ise israfın boyutlarını gözler önüne sermektedir... 
Daha önceki yazılarımda akıllı sulama uygulamalarından teknik bir dil ile bahsetmiştim. Bu sefer konuyu başka bir bağlamda ele alacağım. Çünkü tarımda suyun nasıl kullanılacağı yalnızca bir teknik mesele değil, aynı zamanda bir vicdan meselesidir. Çocuklarımıza, gençlerimize, geleceğimize yapabileceğimiz en büyük yatırımlardan biri şüphesiz suyun kıymetini bilmeyi öğretmektir. Bu topraklarda yaşayan çiftçiler, binlerce yıl boyunca tarımla uğraşmış, toprağa nasıl davranılacağını bilmiştir. Ancak modern çağın tüketim alışkanlıkları doğal kaynakların sürdürülebilir kullanımını göz ardı ederek hızlı ve kontrolsüz bir tüketim kültürü oluşturmuştur. 
Artık suyun sesine kulak verme vakti. Obruklar, içleri ne ile doldurulursa doldurulsun, bu sessiz uyarıyı anlamayanlara bir ders; anlayanlara ise bir hatırlatma olarak var olacak. Eğer harekete geçmezsek susuzluğun ve suskunluğun arasındaki bu boşluklar büyümeye devam edecek. Bu bağlamda, “Abdestinizi dere kenarında alıyor olsanız bile suyu israf etmeyiniz” hadis-i şerifini sadece "güzel bir söz" olarak görmekle kalmayıp, bu düsturla bir tavır geliştirmeliyiz. Çünkü obruklar, sadece yer altı sularının değil, aynı zamanda sorumluluk bilincimizin derinleşen boşlularıdır.