Dünü yarını düşünmeden bu günü kurtarmaya çalışan kimselere halk nezdinde “eyamci” denir.

Peki Müslüman eyyamci olabilir mi?

Sevgili okurlarım Müslüman olmak bir değerdir. “Ben Müslüman’ım” deyip günün şartlarına göre günü kurtarma tarzında sıradan bir yaşam sürdürülemez,  bir kimse o şekilde yaşamaya çalışırsa her geçen gün imanı leke alır,  darbe alıp sulan bir gemi sonunda batmak durunda kaldığı gibi bu ölçüsüz, değersin yaşayan Müslüman da imanı darbe aldıkça zayıflar ve bir gün aniden kayan bir yıldız gibi bir gaflet halinde dünyası değişir ve gidiş o gidiş.

Kimisi diyebilir ki, “yahu niye bu kadar karamsar düşünüyorsunuz?, bir az iç açıcı şeyler söylemez misiniz?” İsterseniz gelin bir değerlendirme yapalım, eğer vicdanınız el verirse umut/moral verici bir şeyler beraber söyleyelim.

*Adam Müslüman, beş vakit namaz kılmıyor, geçen her gün bu vesileyle günah işliyor, kalbi kararıyor, imanı su alıyor.

*Adam cami ile arası açık, Allah’ın evi olan camilere gitmiyor, bir gün ilahi nasihat dinlemiyor, nefis ve şeytanı ile baş başa kalmış her geçen gün imanı su alıyor.

*Adam gayri meşru işler peşinde; yeri gelir kumar oynuyor, içki içiyor arada bir kaçamak yapıp zina işliyor, imanı su alıyor.

*Adam Allah’ın şiddetle, tehditle yasakladığı paradan para kazanma, fakiri daha fakir zenginin servetine servet katan ve Allah ve Reslune savaş açmakla eş değer olan faizden besleniyor, imanı su alıyor.

*Adam anne babasına, eşine, aile efradına güler yüz göstermeyip, evine bir huzur vermiyor, imanı su alıyor.

*Adam ahlaksız, ona buna bağırıyor, dili kirli, bakışları necis, tavrı itici insanlar onu görünce yolunu değiştiriyor, imanı su alıyor,

Adam yalancı, verdiği sözü tutmuyor, başkasından aldığı emaneti zamanında iade etmiyor, yalanlarını yeminlerle tescil ediyor, imanı su alıyor.

Yani şu üç günlük dünya hayatı için bu kadar adi bir hayat yaşamaya değer mi?

Eşrefi mahlukat olarak yaratılan, yeryüzüne Allah’ın halifesi olarak gönderilen insana bu yakışıyor mu?

124 Bin Peygamber, 313 Resul ve 5 Ulülazm İlahi elçilerin ahd u va’d ettikleri ve olacağından şüphe bile edilmediği mahşer gününe bu şekilde hazırlanılır mı?

Her günümüzün bir imtihan olduğu düşüncesiyle bu günü kurtarmaya çalışan “eyamcı”  kimseler gibi yaşamak insana yakışır mı arkadaş?

Bana kalırsa hayır! bu kadar laubali, prensipsiz, ebedi hayatın endişesini taşımadan yaşamak insana yakışmıyor. Ama ne yaparsan yapalım bazı insanlar cennete, bazı insanlar cehenneme gidecekler. Allah bizi cennete gidenlerden eylesin.

Amin demeniz dileğiyle.