Aslında siyaset ile ilgi yazılar yazmayı pek sevmem. Fakat  son dönemlerdeki kirlenmiş siyaset anlayışı, Türkiye Cumhuriyeti vatandaşı olarak bizleri oldukça rahatsız ediyor. Bazı  siyasetçilerimizin  patavatsızca sarfettikleri söylem ve eylemlerinden  artık hicap duyuyoruz…. Gün geçmiyor ki bir parti lideri veya mensubu; siyasi ahlakı, kültürel değerleri ve toplumsal edebi ayaklar altına alan bir açıklama yapmamış olsun. Siyasetçilerin hem de on yıllarca siyaset yapan bazı  zevatların konuşmaları, açıklamaları artık zerre ilgimizi çekmediği gibi, çoğu siyasetçiyi ekranda görünce,  ya TV’yi kapatıyoruz ya  da başka kanala yönelmek zorunda kalıyoruz.. Zira çocuklarımız için gerçekten kötü örnek teşkil etmektedirler. Siyasete ve siyasetçilere olan bir dirhemlik güvenimizi de buzdolabına koyuyoruz...

Daha birkaç gün önce, Deva Partisi Genel Başkanı Ali Babacan’nın,  Ak Parti milletvekili iken partisine ve liderine yaptığı ihaneti itiraf etmesi zihinlerimizi meşgul etmişken, şimdi de İyi Parti Genel Başkanı Meral Akşener’in  Cumhurbaşkanımızı, Terörist İsrail Başbakanı gibi bir cani ile hem de; kadın, çocuk, yaşlı demeden Filistin halkına soykırım uygulayan  Netenyahu  denilen canavar ile ayni kefeye koyma izansızlığına şahit olduk... Bazı siyasetçilerimizin,  İsrail Mezalimine karşı sesini yükselten tek lider olan  Cumhurbaşkanımıza  destek olmaları gerekirken bilakis düşmanca hislerle saldırmaları da manidardır… Yahu bu nasıl siyaset? Bu söylemler kime yarar?  Bu açıklamalar  kimleri memnun eder?

El cevap;  FETÖ’yü, PKK’yi, Amerika’yı, İsraili, Avrupa’yı hatta adı islamla anılan BAE, Suudi Arabistan, İran gibi birçok mücrim Ülkeyi ziyadesiyle memnun eder… Hadi Sayın Meral Akşener’in yardımcısı Yavuz Ağıralioğlu’nun; “bu bir metin hatasıydı”  açıklamasını mazeret  kabul edelim ki şayet öyle ise, Cumhurbaşkanımızdan  özür dilenmesi lazım…  Peki yaklaşık 18 yıl Ak Partide siyaset yapan ve henüz ayni partinin milletvekili ilken kendi genel başkanına ihanet eden ve bunu da bir meziyetmiş gibi  pişkince kamuoyu ile paylaşan Sayın Ali Babacan’a ne demeli? Bu açıklamalarını hangi siyasi, sosyal, kültürel hatta konjonktürel ahlakla bağdaştırabiliriz?

Hani şöyle bir deyim vardır; “şecaat arz ederken merd-i kıpti sirkatın söyler” yani şöyle diyelim; “Kıpti, mertliğini anlatırken aslında hırsızlığını itiraf eder…”   Ak Partide bulunduğu mevkilerdeyken bıraktığı bazı iyi izlenimler nedeniyle birazcık umut vadeden Ali Babacan, maalesef kendi kendini ele vermiş, balonu erken sönmüştür. Diğer taraftan Ak Parti çatısında Başbakanlık yapmış ve gönüllerin Hocası olmuş  Ahmet Davutoğlu da tahtını kaybetmiştir… Tabi tüm Türkiye,  görsel, dijital ve yazılı medyadan bunlara şahit olduğu için ayrıntılara gerek duymuyorum…

Menfaat insana neler yaptırırmış ?!..  Birisi aklınca daha fazla oy almak için, kendi Cumhurbaşkanını, İnsan kasabı bir gangster ile ayni kefeye koyarak ülkesini şüpheli duruma düşürüyor. Diğeri  yıllarca birlikte çalıştığı Partinin Liderine nasıl kumpas kurduklarını  bir marifet gibi keyifle kamuoyu ile paylaşıyor.  Zaten ana muhalefet partisini anlatmaya gerek yok.  CHP’nin; halkın teveccühünü kazanmak,  iktidara gelememenin nedenlerini sorgulamak,  Türkiye’nin geleceği için yeni projeler sunmak yerine;  Ülkemizi  Amerika’ya, Avrupa’ya şikayet edecek kadar şirazeden çıkıp,  Dostları Bıden’dan  medet umduğunu biliyoruz.  Fakat güvendikleri dağlara kar yağacak. Artık eski Türkiye yok. Gafletten uyanan bu milleti artık ne tank ne top sindiremez... Vatandaş olarak siyasete ve siyasilere pek güvenimiz kalmasa da ülkemizi başıboş  bırakmayız… Tabi  şu soruyu soramadan edemiyoruz; “Türkiye’de siyaset nereye gidiyor?”