Bir şule ki gönlümde, yanar tutuşur.
Zemheride kor olur, kor içre üşür.
Gülde yaren bülbülleri dilden ötüşür.
Neylerim gülü, reyhanı sen olmayınca...

Derdini dert eylemişim, dermanım sende.
Ömür geldi geçiyor, ben olmuşum bende.
Demde kalmadı sürurum, gönlüm matemde.
Neylerim bağı, bostanı sen olmayınca…

Nasıl özlemişim Ya Rab! Nurdan adamı
Tüm mahlûkat Ona meftun yürüyor namı
Bir lahzacık nurun görsem yemezdim gamı
Gönül şahende olamaz; Sen olmayınca…

Ey gönüller Sultanı! Yetiş ümmete!
Ümmet yolu şaşırmış, uymaz sünnete.
Dalmış derin uykuya, düşmüş gaflete.
Dünya zindandır bana, Sen olmayınca…

Anam, Babam feda sana, Canım kurbandır.
Paslı kalplerin cilası, Kâmil İmandır.
Kurtuluşun reçetesi, Kerim Kur’an’dır.
Neylerim canı, Canan’ı sen olmayınca…

Hamdullah IŞIK / Şubat 2021 malabub@yaani.çöm