Altyapının futbolda ne kadar önemli olduğunu bilmeyen yoktur. Öyle ki; taraftarların, teknik direktörlerin, yönetimlerin, başkanların önem verdikleri tek bir kelime vardır: “Altyapı”.  Hatta kulüp başkanlarının seçildiği gün kurdukları ilk cümle “Alt yapı çok önemli.”. “Alt yapıya gereken önemi vereceğiz.” olmuştur.

Peki, öyle olmuş mudur? Elbette hayır. Diyarbakır’da yıllardır konuşulur; Amedspor bir Athletic Bilbao olur mu diye. En sonda söyleyeceğimi en başta söyleyeyim: Olmaz. Ama Amedspor’un kurtuluşu bu modeldir.

Bilbao kaptanı Etxeberria'nın muhteşem bir törenle futbola veda ettiğini belki hatırlayanlarınız vardır. Bir tarafta Athletic Bilbao as kadrosu, diğer tarafta alt yapıdan 100 Bilbaolu çocuk ve tribünlerde on binlerce taraftar… Bir taraftarın sokak röportajındaki; "Oynayanlar benim mahalleden çocukluk arkadaşlarım. Eskiden birlikte sokakta top oynuyorduk, şimdi onlar orada oynuyor bense onları izliyorum. Nefis bir şey!" cümleleri… Altyapı antrenörlerinin; “Kısıtlı bir coğrafyada, yaklaşık 5 milyonluk bir nüfus içinde oyuncu seçiyoruz. Yabancıları oynatmıyoruz. Çocuklarımızla gurur duyuyoruz. Barcelona, Real Madrid gibi milyonlar ödeyerek transferler yapacağımıza o parayı gençlerimize yatırım yaparak harcıyoruz”. demesi... Bunlar elbette bir bölge, bir şehir için gurur duyulması gereken kültürler.

Maalesef böyle bir kültüre sahip olmak bizim için oldukça zor. Fakat altyapıda iyi işler çıkarmak mümkün. Uzun bir süreç ve büyük yatırım gerektiren futbol altyapımız istenilen düzeyde değil. Bunun en büyük nedeni kulüplerin kısa dönem başarısı hedefine odaklanmış olması. Yani bir başka deyişle, günü kurtarmak. Ekonomik krizlerle boğuşan Amedspor da bu yatırımları yapmakta oldukça zorlanıyor. Tabii iş sadece futbolcuları tesise toplayıp, seçip antrenman yaptırmakla bitmiyor. Tesislerin yeterliliği, antrenörlerin bilgi birikimi, sporcuların beslenmesinden tutun da alacakları psikolojik desteklere varıncaya kadar pek çok unsur altyapılar için oldukça önemli.

Dönüp Amedspor’a bakalım tekrar. A takım için bile maddi imkânsızlıklar söz konusuyken altyapılar için bu bütçe meselesi daha sıkıntılı bir tablo çiziyor. Sporcuların iyi antrenman yapabilmesi, tesislerde konaklayabilmesi, beslenmeleri, tesise ulaşım koşulları, her bir sporcunun eğitimine yöneltilen ilgi, sağlanan psikolojik destek, spor okulları ve üniversitesler ile kurulan işbirliği, bilim ve teknolojiyi etkin kullanım, kulüplerin ailelerle koordinasyonu gibi pek çok parametreden bahsetmek gerek. Bu saydıklarım ve daha birçok konu sporcunun ve dolayısıyla da futbolun gelişimi için çok önemli.

Sonuç olarak ekonomik anlamda büyük zorluklar çeken ve kalıcı herhangi bir geliri olmayan Amedpor’da kurtuluşun tek çaresi altyapıdır. Her sene altyapıdan çıkaracağınız en az 1 futbolcudan gelecek bonservisle kulüp düzlüğe çıkabilir. Kulübün hedefi de Altınordu gibi bir futbol kulübü olmaktan çok bir futbol eğitim kurumu kimliği kazanmak olmalıdır. Bu hem kulüp için hem şehrimiz için hem de bölge gençleri için oldukça önemlidir. Bu nedenle Amedspor’un misyonu da vizyonu da bölge gençleriyle birlikte bir futbol kültürü oluşturmak olmalıdır.