Kurban Bayramı tatilinin bugün bitti. Hükümeti yarından itibaren konuttan çevreye, enerjiden ulaştırmaya, sanayiden ticarete yoğun bir tempo bekliyor. Öncelik Kahramanmaraş merkezli depremlerin ardından yaraların sarılması olacak.

Üç aşağı beş yukarı herkes bilir, tahmin eder benim sosyal, toplumsal konular hakkındaki düşüncelerimi ya da tavrımı en azından…

Hiçbir partiyi tutuyor değilim. Toplumsal olarak ideallerim, hayallerim, siyaseten bir duruşum var elbet.

Sendikalarım var. Sivil toplum örgütlerim var. Baskılara karşın yılmadan yazan, konuşan, savaşa hayır diyen gerçek aydınlarım var.

"Nerede o eski bayramlar" demiyorum. Ama eski zamanları özlüyorum diyorsam, neleri özlediğimi söylüyorum.

Nerede o hormonsuz yiyecekler, nerede o hava temizliği, nerede o komşuluk ilişkileri, dayanışma ruhu, imece, diyorum.

Ve daha temiz bir toplum, daha adil bir bölüşüm, savaşsız, sömürüsüz bir yaşam, havası, ormanları, denizleri kirletilmeyen bir dünya, mazlum halkların hakları, kadın ve çocuk haklarının daha da iyileşmesi, düşünce özgürlüğü.

Ve sistem değişmeden hiçbir sorun çözülmeze kilitlenmiyorum. Sistemi değiştirmek için mücadele ederken, köyümüzde, kentimizde, ailemizde ve kendi içimizde devrim yapmayı unutmamalı diyorum.

Bizde ilaçlama bekliyoruz temizlik bekliyoruz denetim bekliyoruz ülke kendi haline bırakılmış.

Sadece şahsi işlerimizi, sadece şirketimizin işlerini değil, devlet işlerini de bayramdan sonraya bıraktık.

Zamanı 10 gün durdurduk…

Dünya aleme, “Bize dokunmayın, biz bayramdayız” dedik…

Yan gelip yattık…

Yavan, alışılmış, adet yerini bulsun diye “birlik ve beraberlik” mesajları verdik…

Her zamanki gibi yine “Müslümanların kardeşliğinden” söz ettik…

Arada bir, ortalığı boş bırakmamak için “Terör bizi yıldıramaz” dedik…

Emperyalist ülkeler bizi dize getiremez” diye “kurusıkı” demeçler verdik…

Myanmar’da Arakan Müslümanların katledilmesini kınadık…

”İslam ülkelerinde kardeşkanı dursun” dedik…

*Ahalimiz trafik kazalarında fazla telef olmasın diye, karayollarını polislerle doldurduk…

Eee, işte bayram geldi geçti.

Bence sorun burada.

Dünyada 57 İslam ülkesi var, bu ülkelerde 1 milyar 600 bin Müslüman yaşıyor.

Kan akmayan, gözyaşı dökülmeyen, savaş ölüm ve katliamın olmadığı, halkının huzur ve mutluluk içinde yaşadığı bir tek İslam ülkesi gösterebilir misiniz?

Dünle yaşamıyorum, bugüne şükretmiyorum, yarın daha iyi yaşayabilme umudunu taşıyorum.

Tekrar ediyorum, bu işte bir terslik var.

Bizim dinimiz, böyle bir din olamaz.

Bize, İslam diye başka bir şey öğretiyorlar.

“Kuran İslamı”nın dışında şeyler…

Esas üzerinde durmamız gereken nokta burası.

Dinimizde reform yapamazsak…

Dinimizi emperyalist ülkelerin boyunduruğundan kurtaramazsak…

Hıristiyan dünyası, İslam’ı kullanarak İslam ülkelerini sömürmeye devam ederse…

İşimiz çok zor, bunu iyi bilelim!

Yoksa yılda bir gün bayramla avunuruz.

Ve bayram çabuk biter.

Ve bir bayram daha bitti...