Ülkelerin kalkınıp vatandaşlarının huzur ve refah içerisinde yaşayabilmeleri; vatandaşlarının barış ve kardeşlik içerisinde hayatlarını sürdürebilmeleri; insanlarının eğitim düzeyine bağlıdır.
İnsanlığı yönetip yönlendirdikleri ve kurtardıklarıyla övünen en büyük kurtarıcıları, ahramanları ve yöneticileri yetiştirenler, bilge kurtarıcılar öğretmenlerdir!
Peygamberlik mesleğinin varislerine selam olsun!
İnsanların değerini anlatan eserleridir. Öğretmenlerin eserleri toplumu oluşturan öğrencileridir. Toplumdaki bireyler sağlam karakterliyse ve üzerine düşen vatandaşlık ve insanlık görevinin gereğini yerine getiriyorlarsa demek ki öğretmen görevini eksiksiz yapmıştır. Eğitim ve öğretimin başarılı olmasında ya da olmamasında tek unsur öğretmen değildir elbette... Gerekli koşullar oluşturulmuşsa; öğretmen kendisinden beklenen başarıyı sağlayabilir. Eğitim ve öğretimin alt yapısı olan okullar, üzülerek belirtiyorum ki eksikliklerle doludur ve yetersizdir. Okullar açıldığı halde önemli eksiklikler ortada boy göstermektedir! Okullarda temizlik personeli yok! Neredeyse birinci dönem bitecek; hala MEB yetkilileri: “Önümüzdeki hafta personel alacağız!” diyorlar.
Niye önümüzdeki hafta? Bir aydır açılmış olan okullar pislik içerisinde yüzsün diye mi? Okulların açılışını planlarken temizlik elemanlarını da planlasaydınız ya! Alacağınız personel de geçici olacak! Eğitim gibi önemli bir sektörde neden asgari ücretle ve kısmi zamanlı eleman çalıştırılıyor, bunu anlayabilmiş değilim. Devlet hizmetinde asgari ücret olmaz! Devletin işi hele hele eğitim gibi önemli bir işte asgari ücretle elemen çalıştırmak yakışık almaz. Sonra asgari ücret nedir ki çalıştırdığınız elemandan ne verim bekleyeceksiniz?
Yalnız bu mu sıkıntı? Daha neler var neler...
1. İlkokul ve ortaokullara ödenek verilecekti, verilmedi! Söyler misiniz, okullar, kırtasiye ve temizlik malzemelerini, kırılan cam paralarını, boya badana, temizlik malzemesi parasını, tahta kalem ve silgi parasını nasıl temin edecekler? Okul yönetimi dilencilik  mi yapsın? Okul yönetici ve öğretmenlerini niye “borç alan” durumuna düşürüyorsunuz? Yazık değil mi? Üstelik veliden okul giderleri için yardım isteyen yöneticiler hakkında soruşturma açmaktan da geri kalınmıyor! Kaldı ki veli de ekonomik durumundan ötürü ya da çeşitli nedenlerle yardım yapmak istemiyor. Vakıa bu; siz istediğiniz kadar ideal olarak veliyi zorlamayın deseniz de okul yönetimi istemek zorunda kalıyor. Okul yönetimi, çareyi üst yetkililere sorduğunda da resmi cevap da şöyle oluyor: “Kendi imkanlarınızla hal edin!” ya da “Herkes nasıl yapıyorsa siz de öyle yapın!” Böylece işin içinden çıkmaya çalışmakla çözüm olmuyor.  
Şimdi gelelim çareye:
1. Öğretmene sözde değil, özde değer verilecek! Bunu bir örnekle açıklığa kavuşturalım: 
Yıl, 1923!
TBMM'de vekil maaşları tartışılıyor. Dönemin Maliye Bakanı Gümüşhane milletvekili Hasan Fehmi Bey (Ataç), Mustafa Kemal’e sorar:
-Paşam, vekil maaşlarını düzenleyeceğiz; ne kadar verelim?
Paşa düşünür ve şöyle cevap verir:
-Öğretmen maaşlarını geçmesin!
2. Okullara eğreti değil, kadrolu temizlik personeli verilecek
3. Öğrenci sayısına göre okullara cari ihtiyaçlar için ödenek gönderilecek.
4. Bütçeden hızlı bir şekilde okulların yapımı için para ayrılacak ve özellikle metropollerde merkezde okullar tekli öğretime geçirilip sınıftaki öğrenci mevcutları normal düzeye düşürülecek!
Türkiye’de eğitim önemli  ögedir. Bir ülkenin kalkınması ve ilerleyip refah düzeyine ulaşması, savunmasını yapabilmesi, maddi ve manevi bakımdan çağdaşı olan ülkelerle yarışabilmesi, boy ölçüşebilmesi ve ayakları üzerinde durabilmesi ancak eğitim ve öğretime önem vermesiyle mümkündür! Kızmak yok darılmak yok, kim ne derse desin eğitim ve öğretime gereken değeri vermiyoruz!
Eğitim ve öğretim yılında başta değerli öğretmenlerimiz olmak üzere cefakar velilerimize ve geleceğimizi emanet edeceğimiz öğrencilerimize başarılar diliyorum.