Olaylar ilk defa olduğunda ortalığı büyük bir heyecan kaplar ve ilgili olan olmayan bir şeylerin olacağını düşünür ve esen rüzgara kendini kaptırır gider! Rüzgara kapılmışken neyi niçin yaptığının farkında bile değildir. Aslında bu durum, sağlıklı ve yerinde düşünme fırsatını bulamamaktan kaynaklanır. Çünkü akıntıya kapılan çer çöp gibi nereye, niçin gitmekte olduğunu bilse belki durup düşünecek; ancak onu bu hengameye sürükleyenler fırsat vermezler. İlk günlerdeki heyecan ve düşünmeye zaman ayıramamış olmanın etkisiyle akıntıya kapılmıştır kişi... Gösterilerde boy gösterenleri kastediyorum! 

   Bir süre sonra fırtına dinince kişinin aklı başina gelir ve oturur başını iki elinin arasına alıp düşünür ve şöyle demeye başlar kendi kendine: “Ben kimin için, ne yapıyorum; benim bu olayla ilgim nedir, ben kimin adına  çırpınıyorum? İşte bu sorular sele kapılan kişinin aklının başına geldiğini gösteriyor! 

   Siz bir bakmışsınız ki dün halay başı çeken kişi artık ortada yok! Bu defa oyuncu başı telaşa düşer ve der ki: ”Eyvah, nerede sahaya sürdüğüm kişiler ki onlar sürekli peşimdelerdi, ne emir versem hemen yapalardı! Ben şimdi dımdızlak kaldım ortada!” 

   Özgür Özel ’in canhıraş çabalarını medyada izledik. Neredeyse izleyiciler olarak biz de bu işi böyle götüreceğine; bir menzile varacağına, üniversite öğrencilerini peşine takıp meydanlarda boy göstermeye devam edip amacına ulaşacağına inanacaktık! 

   Şimdi tünelin sonuna geldik ve gördük ki “Kazın ayağı göründüğü gibi değilmiş!” Siz, kendinize göre kendinizi haklı görebilirsiniz fakat bu tür kitlesel hareketlerde başarılı olmanız için sürüklemeye çalıştığınız insanların da haklılığınıza inanması gerekir. Yani sizin haklı olmanız tek başına yeterli değildir. Kitlenizi de inandırmanız ya da gerçekten haklı olmanız gerekir. Gelinen noktada öyle bir sürprizle karşılaştık ki sorma gitsin! Özgür Bey’in kendi partilileri ya da İBB’ de görev yapmış ya da bir şekilde ilişkisi olanların ifadeleri ortadayken hala başkalarını suçlamanın haklı bir gerekçesi elden kaçmış olur. 

   Gelinen noktada siz artık istediğiniz kadar çırpının bir işe yaramaz; çünkü; “Atı alan Üsküdar’ı geçmiş oluyor!” 

“Ağacın kurdu ağaçtan olmasa ağaç çürümez!”  

   Özgür Bey, artık istediğiniz kadar bağırın, çağırın; içinizde sesinizin duyulmasını engelleyen ve sizden olan kurtlar ortaya çıktı! Siz istediğiniz kadar kabul etmeyin ve: “Bunları başkaları organize ediyor!” deyin, etkili olmaz ve kimse inanmaz! 

   Ok yaydan çıktı ve siz bu okun hedefi oldunuz! 

Size geçmiş olsun sayın Başkan!