Seçimler, her ülke genelinde kurulu siyasî partilerle yapılır, oy oranı yüksek gruplarla dirsek temasıyla tamamlanır.

Seçimlere bilinçli oy kullanan seçmenin tavrı ve duruşu, hayatı boyunca değişim göstermez, aynı kalır.

Bu aileden gelen parti taraftarlığıyla aynı ölçülerin dışındadır. Taşıma suyla değirmenin dönmediği ortamda geçici oylarla yükselen oranlar, bir bakıldığında dibe vurur.

Vatandaşın belli âilelere oy çoğunluğu olduğu için belediyelerde mahkûm edildiği siyasî anlayış, temelinde hak ve adalet ile eşit hizmet anlayışında zıtlıklar taşır.

Siyasî partiler, kimi aşiret, inanç ve feodaliteye, ideolojiye yaslanarak belediyecilikte iktidar olmak için taviz verdiğinde, seçtikleri aday kazandığında belediye başkanı değil,  adeta bir yeni ağa modelini ortaya çıkartır.

Bu gün şahsa dayalı belediye başkanlığı kazanmakla övünen kimi siyasî partilerin durumu, budur.

Son yerel seçimlerde yükselişe geçen parti oylarının belirgin özelliği tepki oyları ve artan enflasyonla eriyen emekli ve asgarî ücretle çalışanların duruşuyla ilgilidir. Seçime katılımın az oluşu da mevcut kimi partilerden hoşnut olmayıp, kendi partisine bağlı olsa dahi oy vermeyen kesimleri içine alır.

Diyarbakır'da katılımın az oluşunun sebeplerini irdelemekten yoksun kimi kesim, bundan bir ders çıkarmalıdır.

Küçümsenen ve daima "Küçük Parti" olarak ifade edilen oluşumlar dikkate alınmadığı takdirde varılan sonuç, seçimlerde görülmektedir.

Türkiye'de ortaya çıkan ve yansımasını Diyarbakır'da hissettiren sonuçların bunun ötesinde bir tahlili, sosyolojik- psikolojik olarak mümkün değildir.

Kendisinden başkasını yok sayma, Şanlıurfada " Ceketi aday gösterme" vak'ası, ibret alınmayan durumun tekerrürü şeklinde izah edilebilir.

Oyu yükselen partilerin ve düşüşte olan partilerin seçim değerlendirmelerini yansıtan bircok televizyon kanalınin ücretli ve taraflı kimi isimleriyle doğru neticeye varmak, mümkün değildir.

CHP'nin yerel seçimlerde çok oy alması, genelde önceki Millet İttifakı'ndan beslenen zeminin halen varlığının örtülü olsa bile mevcudiyetini gösterir.

İsteriz ki her parti seçmeni, bilerek, araştırarak, seçmen olarak kendince istediği partiye oy versin.

Gelin görün ki seçmenin bilerek oy vermemesi, toplum nezdinde kimi dalgalanmalara sebep olmaktadır.

Son yüz yılda değişen bir durumun olmadığı, herkesin bilgisi dahilindedir.

Diyarbakır'daki seçim sonuçları, bizim bu tezimizi doğrulamaktaysa da bunu kimi kitlelere kabul ettirmek güçtür.