Eğitim ve öğretimimizde başarılı olabilmemiz için öğretmenlerimizin değerini bilmemiz ve saygı göstermemiz gerekir. Öğretmenin değerini dile getirmek amacıyla dilimin döndüğü kadar önce bu değerli emektarlara seslenmek istiyorum. Daha sonra örnekler vererek bu konuyu dile getirmeye çalışacağım:
Karanlığın aydınlığa kavuşması için çaba harcayan kutsal insanlar!
İnsanlığı bataklıktan ve ruhsal dünyalarındaki iğrençliklerden arındıran kahraman ustalar!
İnsanlığı kurtardıklarıyla övünen en büyük kurtarıcı ve kahramanları yetiştiren bilge kurtarıcılar!
Toplumları dönüştürdükleriyle övünenleri yetiştiren en büyük dönüştürücüler!
Size selam olsun!
Peygamberlik mesleğinin varislerine selam olsun!
Sizin değerinizi anlatmaya kelimeler, kitaplar yetmez! Bütün denizlerin suyu mürekkep olsa yine yetmez! Günümüz deyimiyle en büyük kapasiteli bilgisayarların word sayfaları bile yetmez!
Ama sizi anlatabilecek bir şey var! O da bıraktığınız eserleriniz olan öğrencilerinizdir. Ülkelerin ve toplumların geleceğinde etkili olan eserleriniz!
Benden önceki üstatlarımın yolunu izlemeden cesaret alarak  onların gittiği yoldan giderek, birkaç söz söylemeye çalışacağım: Öğretmenlerin öğretmeni Hz. Muhammed (s.a.v.), hicretten önce Hz. Mus'ab bin Umeyr'i (r.a.) Yesrib'e (Medine) öğretmen olarak gönderirken, O'na şunu söyledi:
-Ya Mus'ab, Yesrib'e gittiğinde oradaki azılılar sana aşırı derecede karşı çıkacaklar! Ancak, sen onlara şunu de: "Beni, önce  biraz dinleme lütfunda bulunur musunuz? Ben size anlatayım, hoşunuza gitmezse; yine bildiğinizi yapın! Benim bu konuda size herhangi bir zorlamam olamaz ki zaten! Sadece sakin olup birkaç dakikanızı bana ayırın istiyorum. Bunun karşılığında da sizden başkaca bir şey istemiyorum." Bu bir anlatma, bildirme (tebliğ) yöntemidir. Nazikçe ve kibarca bir anlatım tarzı...
Peygamberimiz, Hz. Ali'nin (r.a.) bilgi düzeyi konusunda şöyle buyurmuş: "Ben ilim şehriyim, Ali de o şehrin kapısıdır.” Yani bendeki ilimler hep O'nun aracılığıyla insanlara ulaşır, yayılır."
İşte bu bilgi düzeyinde olan ilim şehri Hz. Ali (k.v) öğretmenler konusunda şu ünlü sözünü söylüyor: "Bana bir harf öğretenin kölesi olurum." Bu şu demektir: "Altının kıymetini ancak sarraf anlar." Sarraf olmayan altını madendir deyip diğer madenlerle beraber eritip ilgisiz bir yerde kullanır. Çocukluktan itibaren eğitimini Peygamberimiz’den (s.a.v.) almış olan Hz. Ali, (k.v) ailenin çocuğa vereceği eğitim konusunda diyor ki: “Ciğerparelerinize yalnız kendi terbiyenizi giydirmeye çalışmayınız. Unutmayınız ki onlar, sizin yaşamakta olduğunuz zamandan başka bir zaman için yaratılmışlardır.”
Üstad M. Akif ise:
"Muallimim diyen olmak gerektir imanlı,
Edepli, sonra liyakatli, sonra vicdanlı!
Bu dördü olmadan olmaz, Vazife çünkü büyük;   
"Donanma, ordu ihtiyac-ı mübrimdir, (1)
O ihtiyâcı  fakat öğreten muallimdir!"
Bizans'ın başşehri Konstantiniye kapılarından bütün ihtişamıyla giren II. Mehmet'in önünde öğretmeni Akşemsettin yürüyordu. Akşemsettin'in önde olması ve II. Mehmet'in çok genç olmasından dolayı, herkes Akşemsettin'i padişah sanıyordu. Ona, demet demet çiçek veriyorlardı. Akşemsettin, genç padişahı göstererek:
-Padişah Mehmet ben değilim, odur.
Sözüne karşılık; Padişah Mehmet de:
-Gidiniz, yine ona gidiniz. Padişah benim, ama beni yetiştiren öğretmenimdir. Sunduğunuz çiçekleri en çok o hak ediyor!
Bu anlamlı olayı bir de şairin dilinden dinleyelim:
"Padişah değilim, verin çiçekleri beyaz atlıya,
Ona verin çiçekleri, gidelim Ayasofya'ya!
Odur padişah; yürütür saygısından beni önde,
Yürütür karada gemiyi, öğretmen yetiştirmşse."
Bu söz karşısında genç padişah mahcubiyet içerisinde şu cevabı verir:
“Fatih benim; amma,
Hocamdır yetiştiren beni,
Verin ona çiçekleri, geçin beni!
Öğretmenlerimizin değerini bilirsek toplum olarak kalkınır, gelişir ve ilerleyip refaha kavuşuruz.

(1) Zorunludur.