Bazı okurdan benden " Cumhuriyetin yüzyılı başarılı mı başarısız mı? diye soru geliyor.

Milletvekili değiliz, bakan değiliz.

Bir parti mensubu değiliz.

Siyasetle alakamız yok, doğrudan.

Bize sorulacağına sorulması gerekenler var.

Mektup yanlış adrese gönderilince cevabı doğru olur mu?

Cumhuriyetin başarılı veya başarısız olduğunu tespit, bize mi düşer?

Aslında sorunun muhatabı Türkiye’de yaşayan vatandaşlardır.

Onların değerlendirmesi önemli .

Bu soru demokrasisi olmayan 3. Ülkelerindeki gazetecilere sorulur.

Bir ülkenin gelişip gelişmediğini  nasıl anlarsın?

Gazetecilere ,yazarlara sorulan sorulara bakılarak anlaşılabilir.

Aslında bu soruya cumhuriyetin yüz yıl tarihine bakarak cevap verebiliriz de siz en iyisi kimi televizyonların gedikli uzatmalı konuşmacılarını takip ederek cevap bulmaya çalışın.

 Cumhuriyeti idare eden insanlardır.

Onların başarılı ya da başarısız olmalarını sorgulamak en doğrusudur.

Ölçü neye göre olmalı?

Hangi parti taraftarı iseniz cevap farklıdır.

Hukukun işlemediği yerde demokrasinin varlığı üzerinde fikir yürütülmez.

Cumhuriyetin başarılı olması için aynı zamanda demokratik olması gerekir.

Türkiye’de yönetim şekli Cumhuriyet kurulduğundan beri gerçek bir demokrasi oldu mu olmadı mı?

Askerler, on yılda bir balans ayarı yaptı, anayasalar hazırladı.

Onların demokrasi getirmek gibi bir istekleri var mıydı?

Bu toplum da demokrasi talep etmedi.

Herkes halinden musmutlu!..

Bir toplum yüzyıl boyunca demokrasi olmadan yönetiliyorsa, " O toplumun demokrasi talebi yok." demektir.

Demokrasi karşıtlığında iktidarla muhalefet arasında büyük bir fark bulunmuyor.

 Muhalefeti bu olan ülkede,  hangi demokrasi talebinden söz edeceğiz?

Türkiye’yi anlamak isteyen birileri varsa önce “Neden Türkiye’de yaşayan insanlar demokrasiyi istemiyorlar?” diye sormalı.

Türkiye’de “patron” devlettir.

Bizden şu açıklamayı mı, beklersiniz:

 İktidara gelen, devlet hazinesini ele geçirir ve yandaşlarına para dağıtır.

Siyaset, devlet hazinesini ele geçirmek için yapılır.

İktidar ve taraftarları devlet hazinesini ele geçirdikleri için, muhalefet ve taraftarları da devlet hazinesini ele geçirme ihtimalleri olduğu için bu sisteme karşı çıkmaz.

Böyle bir cevap beklemeyin.

Hem bizi zora bırakırsınız hem mahkemelerde süründürürsünüz.

Biz, kendi halinde insanlarız.

Gidin, ünĺü ve şanlı dokunulmaz zırha bürünmüş politikacılara sorun.

On beş, yirmi, yirmibeş yıl mebusluk yapanlara sorun.

Onlar mutlu ise mesele yok.

"Mutlu" dediysek Antalya değil, Mersin ilçesi.

Mutlu iseler, biz de mutlu oluruz.

Onların mutluluğu bizim sevincimiz, üzüntüleri hüznümüz.

Biz, kendileri varken niçin konuşalım?

Onlar, bizim vekillerimiz.

Şimdi bize soru yöneltenlee şunu mu diyelim?

Bu demokrasi tarzı " Tavşana kaç tazıya tut" metodu.

Tazı ve tavşan ne?

Fasîd daire içinde dön babam dön mü?

Biz, gazeteciyiz.

Kalkıp bizi suç teskil edecek pozisyonlara kimse sokmasın.

Ayıptır, günahtır.

Bizim bildiğimizi onlar da bilmez mi?

Bilen biliyorsa çıkıp söylesin, dobra dobra.

Sevsinler demokratlığınızı muhterem vekiller...

BAZI NOKTALAR

İhaleler şeffaf ve suç unsuru yok, hemen hemen.

Bir toplum, devletin harcamalarını denetleyemezse orada demokrasi olmaz.

Bizim toplumumuzda böyle bir talep var mı?

İnsanların çoğunluğu devletin harcamalarını denetlemek değil, o harcamalardan biraz da kendisine pay almak istiyor.

Sonrasında nemalanan mutlu nemalanmayan mutsuz ve huzursuz.

Değerli okur, nasılsanız öyle yönetilirsiniz.

"Demokrasi" denince şarkıcıya ve türkücüye, sinema ve tiyatro oyuncusuna danışılıyorsa başka ne ararsınız?

Bize bu tür tuzak sorular soranlar kim ya da kimler?

Bir kişi ya da kişiler, sorduğu ya da sordukları sorunun cevabını biliyorlarsa neden sorup sorarlar.

Milletin ağzı torba değil büzüle!..

İyiyiz, en kötü durumda dahi bir maaşımız var.

Sağlık problemlerinde devlet yanımızda.

Başımızı sokacak evimiz var.

Dahası ne olsun!..

Onlarca kez "Pazar ateş pahası" dedik,  bir ihanetle damgalanmadığımız kaldı.

Şimdi haydi suçlayın, görelim.

Demokrasimiz iyi yolda ve yürüyoruz.