Dua istemek demektir. Bu isteme, sıradan bir isteme değil, yalvarmak ve yakarmak biçiminde içten boyun eğerek bir dilenci edasıyla istemektir. Yüce Allah’ımız, Kerim Kitab’ının, 7/Araf suresi 205. ayetinde: “İçinden yalvararak ve ürpererek, yüksek olmayan bir sesle sabah akşam (gündüz gece) Rabb’ini an ve habersizmiş gibi davrananlardan olma!” buyurarak dua etmenin biçimini biz kullara açıklıyor. 6/En’am suresi 63. ayetinde ise: “De ki: “Şüphesiz ki bizi bundan kurtarırsa şükredenlerden olacağız!” diye boyun eğerek ve gizlice yalvararak ona dua ederken.....” , 7/Araf suresi 180. ayette ise: “En güzel isimler yalnızca Allah’a aittir. O’na o (isim) lerle dua edin!” buyurmaktadır. 13/Ra’d suresi 14. ayetinde duanın Allah dışında başka hiçbir varlığa yapılmaması gerektiği vurgulanıyor: ”Gerçek dua yalnızca O’na (Allah’a)dır. O’nun peşi sıra dua ettikleri varlıklar onlara asla cevap veremezler. (Onların durumu, kendisi) ona ulaşamamışken ağzına ulaşsın diye iki avucunu suya uzatan kimse gibidir.......” , Hurafelerin (İslam’dan olmayan/ters düşen/İslam dışı olan ritüeller) toplumu kasıp kavurduğu günümüzde üzülerek belirtiyorum ki bu konuya gerekli özen gösterilmiyor. Ahkaf Suresi, 5.ayetinde: “Allah’ın peşi sıra kıyamet gününe kadar kendisine cevap veremeyecek kişilere yalvarandan daha sapkın kim olabilir ki! (Oysa) onlar, bunların (müşriklerin) yalvarmalarından habersizdir.” Yüce Allah, bu ayette, Allah’ın peşi sıra kıyamet gününe kadar kendisine cevap veremeyecek kişilere yalvarandan daha sapık hiç kimsenin olamayacağını, oysa kendilerine yalvarılanların bunların yalvarmalarından habersiz olduklarını buyurmaktadır.” Gerekçesini de ölüp giden bu insanların kendilerine yalvarıp duranları duymamaları, onlardan haberdar olmamaları şeklinde zikretmektedir. Ayette kendilerine yalvarılanlar bağlamında kullanılan مَنْ men edatı, bu varlıkların akıllı ve şuurlu varlıklar olarak ya melekler ya da insanlar olduğunu göstermektedir. Ayette sözü edilenlerin cansız putlar olduğu yaklaşımı ise gerçeği yansıtmamaktadır. Âyette kullanılan مَنْ men edatı gereği kendilerine yalvarılanların akıllı varlıklar anlamında insanlar olduğunda şüphe yoktur. Bu ifadeyi “cansız varlıklar” veya “putlar” şeklinde anlayıp veya tercüme edip günümüz Müslümanlarının yaptığı türden bir yardım talebini meşrulaştırmaya çalışmak hiçbir şekilde doğru bir okuma ve yorumlama biçimi değildir. 

Burada  sözü edilenler ölmüş kişilerdir veya onların sembollüğünde yapılan putlardır ve hiçbir şekilde kendilerini duymaları da mümkün değildir. Nitekim Fâtır 35/22’de: “Kabirlerde bulunanlara hiçbir şekilde herhangi bir şeyin duyurulamayacağı!” beyanında verilmek istenen mesajı da bu noktada hatırlamak gerekmektedir. (Mehmet Okuyan Tefsiri) 

Bu âyet günümüzde pek çok insanın mezarlardan yardım isteklerini veya eskiden yaşayıp ölmüş kişilerinden yardım talebinde bulunmalarının ne kadar korkunç bir hata olduğunu, bu gibi kişilerin bu âyette “en sapkınlar” diye tanıtılanlara ne kadar benzediği bu şeklide beyan etmiş olmaktadır.

 İnsanımız, arı, temiz bir yönelişle halk arasında ziyaret denilen türbelere gidiyor ve ellerini açıp türbedeki cesede hitaben hatta adını vererek istekte bulunuyor. Bu yapılan davranış dua olmadığı gibi bu ölen mümin kardeşimizi zor durumda bırakıyor ve bırakın duanın kabul olmasını -haşa- söz konusu kişiyi de Allah’a ortak etmiş oluyor!

Dua ihtiyaç duyduğumuzda başvuracağımız yegane silahtır. Dua gibi değerli ve etkili bir silahı yanlış yer ve biçimde kullanarak kendimizi de sorumluluk altına koymayalım.