Toplum olarak ne kendimize, ne de ölülerimize saygı göstermeyi öğrettik. 

Acı ama gerçek bu.

 Bugün dünyanın neresine giderseniz gidin, hiçbir şehir Diyarbakır kadar ölülerine saygısızlık eden bir manzaraya sahip değildir. 

Bu sözler ağır gelebilir ama ne yazık ki hakikatin ta kendisi.

Defalarca yazdık, dile getirdik. 

 Diyarbakır’ı yönetenler başlarını kuma gömüp, duymamayı, görmemeyi tercih ettiler. 

Şehirde hiçbir sorun yokmuş gibi, “bana dokunmayan yılan bin yaşasın” anlayışıyla pozisyona yattılar. 

 Diyarbakır halkı, belediye başkanlarını yüzde yetmişlere varan oranlarla, halkın dertlerine çare olsunlar diye seçti.

Bugün Diyarbakır’ın yeni köy mezarlığı çevresinde yaşanan manzara, utanç verici bir hal almış durumda. 

Mezarlığın etrafında hayvan satıcıları, adakçılar, hayvan pazarına dönüşmüş bir alan… 

Diyarbakır’da başka yer kalmamış gibi, mezarlığın dibine kadar kurulmuşlar.

Ne Bağlar Belediyesi, ne Büyükşehir Belediyesi, ne de Valilik bu işe el atıyor.

 Sanki kanun yok, yasa yok, zabıta yok! Oysa zabıta, emniyet, belediye ve valilik el ele verse bu kanun tanımaz tablo bir günde sona erer.

Kimsenin umurunda değil.

Vatandaş şikâyetçi. İnsanlar, yakınlarının mezarlarını ziyaret etmekten çekiniyor. 

Kötü görüntü, ağır koku ve gürültü mezarlıkların manevi atmosferini yok etmiş durumda. 

İnsan dua etmeye gelse, karşısında hayvan pazarlığıyla, gürültüyle, pislikle karşılaşıyor.

Bir iki defa kaldırıldı, ama ne oldu? 

Eski tas, eski hamam. Sorun hâlâ yerinde duruyor.

 Diyarbakır halkı artık bu ayıptan bıktı.

Emniyet yetkililerini, Büyükşehir Belediyesi’ni  göreve çağırıyoruz.

Mezarlıklarımız hayvan pazarı değildir!..

Bu şehirde ölülerimize saygı duymayı bile başaramıyorsak, hiçbir konuda ilerleyemeyiz.

Yeni Köy Mezarlığı’nın etrafındaki bu rezalete son verin.

Mezarlarımızı, ölülerimizi, dualarımızı özgür bırakın.