Uzun süredir dünya ülkeleri adı halklar tarafından anlaşılmakta zorlanan bir karmaşa (savaş) ikliminde debelenmektedir.

Örgütler isyanlar darbeler kaoslar zülüm almış başını gidiyor. Dengeler sürekli bir değişim ile karşımızda. Batı sömürge alışkanlığından vazgeçemiyor. Sömürge anlayışı Batı’nın ana karekterini öne çıkarmakta.

Dünya halkları dünkü anlayışta değil iletişim araçları halkların birbirleri ile ilişkilerini kolaylaştırmış durumda. Halklar artık kendi kazanımlarını önceller duruma gelmiştir. Sorgulama ve sahiplenme duyguları öne çıkmaktadır. Sömürüye itirazlar kulakları tırmalamaktadır. Sömürgeci batı ise bunları kendi lehine yeniden dizayn etmeye çalışıyor. NATO ve BİRLEŞMİŞ MİLLETLER gibi uluslar arası güçlerin sömürünün bir başka adı olduğu deşifre olmuştur. Yeryüzünde uluslar arası organizasyonlar anlamını yitirince bir boşluk oluşmuştur. Halklarda ve devletlerde arayış süreci başlamıştır. Halkların ve devletlerin ekonomik olarak askeri olarak siyasi olarak kukla satılmış yöneticiler ile nasıl sömürülüğü deşifre olmuştur. Tüm bunlar sömürgeci barbar batıyı hırcınlaştırmış ve ele vermiştir. Bunlara karşı olan ve güçlenen ülkeleri hedef göstererek emirlerindeki çapulcu ve kukla devlet yada örgütleri silah desteği ile bu ülkelere karşı kışkırtmaktalar. 

Buda deşifre oldu. Bundan sonra ne olur. Ya sömürgeci batı geri çekilir halklar devletler rahat eder. Kendi iradeleri hareket ederler. Ya da bu iki taraf büyük bir savaş için zemini olgunlaştırma sürecini hızlandırırlar. Öyle görülüyor ki sömürgeci batı ne kaybettiğinin farkında. Zenginlik ve refah içinde yaşam nedeni sömürgecilikten kaynaklı olduğu belli oldu. O nedenle sömürgeci ve işgalci batı elindekilerini kaybetmemek için savaşı bir kurtuluş yada varolma nedeni olarak görmektedir. Savaş önümüzdeki günlerin en küvetli sonucu olacaktır. 

Dünya yeni bir döneme gebedir. “Hakkın ve adaletin “ hakim olduğu bir dünya halkların en büyük beklentisidir. Yüzyıldır yeryüzünü yönetmeye çalışan batı bunu becerememiştir. Sömürü üzerine bir dünya inşa eden batı medeniyet üretememiştir. Hep kan savaş kaos şiddet zülüm zemininde halkları yönetmeye çalışmıştır. Milyonların ölümüne sebep olmuştur. Akan göz yaşları yürekten gelen çığlıklar batıyı yok etmeye yetmiştir. Şiddetle baskıyla zülümle mazlum halkları buraya kadar kontrol edebilmişler. Bundan sonra yeryüzü halklarına “hakkın ve adaletin” hakim olacağı yeni bir nizama ihtiyaç vardır. Bu savaş bu nizamın iktidarının ayak sesi olarak işitilmektedir.