İkinci dünya savaşından sonra iki kutuplu bir dünya şekillendi. Batı (Avrupa) ülkelerinin  çapulcularının işgal edip yerli halkı soykırım uygulayarak zülüm üzerine kurulan ABD ve Rusya bu iki devlet dünyayı aveneleri ile paylaşıp sömürdüler. Kimseye nefes aldırmadılar. Mazlum ülkelerin zenginliklerini ülkelerine taşıdılar. Kendilerinin dışında kalan halklara zülümü reva gördüler. Ölüm şiddet kaos fakirlik bu halklara kader diye dayatıldı. Bu toplumların değerleri ile oynadılar. Hiç bir kural tanımadılar. İlkesiz ve her yolun meşru olduğu bir anlayışla hareket ettiler. Küstahlık ve kibir batı ülkelerinin karekteri olmuş. Her devletin uğraşacağı örgütler icat edip kendi dışındaki devletleri bu örgütlerle terbiye ettiler. Halkları bu örgütler eliyle dizayn ettiler. Ekonomilerini kendi keyfiyetlerine göre şekillendirdiler. Halkların kendi iradelerine ipotek koydular. Devletlerle halkları birbirine düşman yaptılar. Yüzlerce yıl beraber yaşayan halkları birbiri ile savaşır hale getirdiler. Halklar arasındaki bağları kopardılar. Bu anlayış dünyayı yaşanmaz hale getirdi. Yeryüzü insanlığı  batılı anlayışın zulmünü unutması zor olacak. Dünya halkları artık bu zülüm yönetimine katlanacak durumda değildir. Şu an yeni bir dünya kuruluyor. Bu yeni dünya inşaasında İslami düşünce yok sayılmak isteniyor. Bunu çok planlı ve sinsi şekilde organize eden batı elinden geleni yapıyor. Batı zülüm düzeninin başka bir versiyon ile devam edecek bit plan içinde.   Bu oyunu gören Türkiye yeni kurulacak dünyada var olduğunu gösterdi. Önce kendine ayak bağı olan örgütleri deşifre etti. Sonra bu örgütler üzerinden yapılan oyunları bozdu. Sonra kendisi oyun kurma sürecine girdi.

Şimdi Batı’nın kurmak istediği dünya planları  alt üst oldu.  Şimdi gelinen noktada Türkiyesiz bir dünya kurulmayacaktır Türkiye tüm dünya mazlumlarını temsil eden bir ses olarak bu değişim ve yeni kurulacak dünyanın ana aktörlerinden biri oldu. Yeni dönemde bu sancılı sürecin sonunda Türkiye’ninde içinde olduğu yeni bir dünya kurulma sürecini yaşamaktayız.

Bu yeni dönemde dünya halklarının isteği “adalet” merkezli bir anlayışın hakim olmasıdır. Adaleti önceleyen kim olursa yeni dünyanın lideri o olacaktır. Zülüm adalete yenik düşecektir. Çünkü zülüm ile yönetim Batı’nın gücünü tüketmiş durumda.  Yeryüzü halkları zülümden bıkmıştır.  Adalet meşalesini yakan ve bunu savunan anlayış halkların öncüsü olacaktır.