Allah ifsada uğramış toplumların ıslahı için zaman zaman elçiler göndererek uyarmakta ve hakikat yolunu göstermektedir.

Bu gönderilen Nebi ve resuller halkların ıslahında adalet merkezli hakikat ile hareket etmeyi  tebliğ etmişlerdir.

İnsanoğlu bu ilahi mesaj ile hatalarından günahlarından arınıp hakikat yoluna kavuşurlar.

İslam insanlığın kurtuluşunun yegane teminatıdır.

Yeryüzünde birliğin kardeşliğin adaletin hakim olup  bir saadet toplumu oluşması İslami kabulden geçer.

İslam bu zeminde insana hayat verir. Müslümanlar bu hakikat ile hareket ettikleri oranda mutlu olurlar. Müslümanlar bu kabul ve sorumlulukla hareketleri diğer insanlara örnek olmalarını sağlar.

İslam yaşanılan bir dindir.

Teoriden ziyade pratik yaşamın adıdır islam.

Bu yaşantının örnekliği bir ayna gibi karşıdaki kişiye yansır. İnsanın beşeri yüzü İslam'ın sorumluluğu ile anlam kazanır.

İslam'ın sahibi yaratıcı olan Allah iken ve müslümanların bu sorumlulukla hareket etmesi gerekirken maalesef bugün müslümanlar bu çizgiden sapmış durumdalar.

Bu gün İslam alemine hakim olan uydurulmuş din anlayışı tüm kurumları ile bir kuşatma altına almıştır müslümanları.

Ortaya konulan pratikler ve yaşam gerçekliği müslümanlar için Muhammed'i anlayıştan çok farklıdır. Bu çelişki toplumların bireylerin İslam'dan uzaklaşmasına neden olmaktadır.

Hemen hemen tüm cemaatler kendini merkeze koyarak bir başka cemaati ve farklı anlayışı ötekileştirme pratiğine sahipler.

Dini (İslam'ı) kendilerinin anladığı alana sıkıştırarak gerisini dışlayan bir tavır sergilemekteler.

Ortaya konulan pratik ve dini kabulde ki yaradan la olan ilişkinin göz ardı edilmesi dinin sahibi kim sorusunu ortaya koymaktadır.

Adli ilahi de yapılan tüm davranışların   hesabının Allah'a verileceği gerçeği ile kişilerin yada cemaatlerin kişilerin dini kabul ve pratiklerini bir kalıba koyarak baskıcı bir davranış uygulaması ahlaki ve İslami değildir.

Cemaatler bireyleri Allah'a kulluk ta önünü açacak bir zemin hazırlamakla mükelleftirler.

Gelinen noktada müslümanlar ve halkımız uydurulmuş din anlayışından uzak Muhammed'i devrimci dine yönelişe geçmiştir. Bu yöneliş İslam düşmanlarını bir korkuturken uydurulmuş dine sahip cemaat ve öncülerini on korkutuyor.