Yüzyılın anlaşması ile gündeme gelen Filistin Kudüs ‘ü yeniden gündeme getirdi. Hz Ömer’in halifeliği döneminde Kudüs’ün anahtarını müslümanlara teslim ettiler. Semavi dinler için kutsal bir öneme sahip olan Kudüs müslümanların fethinden sonra  defalarca haçlı saldırılarına maruz kalmıştır. Son olarak Kürt komutan Selahattin’i Eyyübi tarafından fethedilen Kudüs müslümanların adalet şemsiyesi altında yüzyıllarca her inançtan insanların yaşadığı bir özgürlük şehri olmuştur. Osmanlı imparatorluğunun son dönemlerinde Avrupa’da Rusya’da eziyet gören yahudilere kapısını açan Osmanlı anlayışı yine tüm ezilen halkların özgür yaşam alanı olmuştur. Yahudiler sultan Abdülhamid’en Filistin bölgesinde toprak talebinde bulunarak Osmanlı’nın dış borçlarının ödenmesi konusunda açık çek vermelerine karşı Abdülhamit ret etmiştir. Osmanlı yıkıldıktan sonra o bölgede yaşayan ve batı anlayışı etkisinde kalan yerli halk siyonist yahudilere topraklarını satarak Filistin bölgesini yahudilere verdiler.   Osmanlı devletinin yıkılmasından sonra bölgede oluşan otorite boşluğu 1948 te siyonist anlayışta bir yahudi devleti işgal edilen Filistin topraklarında kuruldu.  Bu kuruluşa Osmanlı yıkıldıktan sonra İngilizlerin ve Fransız’ların desteği ile kurulan devletlerin sessiz kalmasına karşı, halkların itirazı bir anlam ifade etmedi. Siyonist İsrail kurulduğu günden bugüne topraklarını genişleterek bir güç haline geldi. Siyonist anlayış Dünyaya ve bölge ülkelerine huzur vermiyor. İslam coğrafyasında siyonist anlayış merkezli işgalci batı öncülüğünde iç savaş kaos ve karmaşa yaşamaktadır. Bu tespitler bizim gerçekliğimiz. Ne yapmalı üzerinde yoğunlaşmak gerekir. Öncelikle müslüman kişiliklerin ihtilaf ve farklı düşünmekten kaynaklı husumetten vazgeçilmeli. Kardeşlik duygularını kökleşmesine önem verilmelidir. Kendi tarihimizi ve bizi kuşatan işgalci batı tarihini iyi bilmemiz gerekir.  Biz müslümanların birbirimizi değerlendirme kaynaklarımızın işgalci batı düşünce merkezinden kurtulmamız gerekir. Siyonist anlayışı besleyen destekleyen ürünleri tüketmekten kaçınmak gerekir. Yerli ve milli bir anlayışı yaygınlaştırıp öz kaynaklarımızdan beslenmek gerekir. Kudüs sevdası müslümanların kırmızı çizgisidir. Lakin bu sevda meydanlarda bağırarak anlam bulmaz. Kaybettiğimiz yerden ayağı kalkacak tarihi derinliğimize dönmemiz gerekir.

İşgalci batı anlayışı yeryüzünü cehenneme çevirirken insanlık her zamankinden çok huzura barışa kardeşliğe ihtiyaç duymaktadır. Bunuda yeniden Muhammed’i anlayışla tesis etmek mümkündür. Vahiy anlayışını yeniden insanlıkla buluşturmak gerekir. Kudüs’ün ve insanlığın kurtuluşu bundan geçer.