Son aylarda kentte yapılan belediyecilik ve kamu hizmetleri geçmiş dönemde Diyarbakır’ın ne kadar ihmal edildiğinin de aslında bir göstergesi oldu.

Böyle bir ortamın ortaya çıktığını maalesef gözlemledim…

Meslek hayatımda onlarca Vali, Belediye Başkanı, Kaymakam, kamu kurum ve kuruluş müdürü ile çalıştım ancak, bu dönemde yapılan hizmet hareketliliğine maalesef tanık olamadım.

Maalesef diyorum, çünkü göremedim…

Hem Sivil toplum kuruluşları, hem de bürokrasi arasında güzel bir uyum sağlanmış.

Sanki bu kente ‘sihir el’ değmişçesine…

Tarihi Sur’ların onarımlarından tutun, tarihi mekanlara, alt ve üst yapıya kadar gerek kent merkezinde gerekse de ilçelerde hummalı çalışmalar yürütülüyor.

Bu uyumun sağlanmasında, hem perde arkasında hem de perde önünde biri var.

Yine, yapılan hizmetler sırasında mağduriyetler de yaşanmıyor

Bunun sebebi de sanırım oto kontrol mekanizmasının tam anlamıyla yerine getirilmesi…

Sokaktaki vatandaştan tutun, en üst kademeye kadar herkes bu uyumdan hoşnut…

Şayet, 30 yıl önce bugün bu kurumlar arasındaki ahenkin sağlanması durumunda Diyarbakır’ın çehresinin ne kadar değişeceğini de gözler önüne sermiyor değil.

Bu çalışmalar 30 yıllık bir ihmalin giderilmesi ya da açığın kapatılması gibi görülse de aslında kazın ayağı öyle değil…

Bilindiği gibi geçmişte Diyarbakır hep eylemlerle, olumsuzluklarla gündeme geliyordu.

Huzur yoktu…

Huzursuzluk nedeniyle İl dışına hem beyin, hem de iş gücü verdik.

İş insanları yatırım için, turistlerde tarihi kültürel varlıkları ziyaret etmek için gelmeye çekinir olmuşlardı.  

Diyarbakır’a atanan bürokratlar ise ya günü kurtarma telaşındaydı, ya da mevcut huzursuzluğu gidermeye gayret ediyorlardı.

Böylesi bir ortamda büyüdük, geldik bu günlere…

Oldukça zor ve zahmetli günler, dönemler geçirdik…

Bunu memlekette yaşayan herkes bilir.

Bu kentin nereden bakarsan bak 30-40 yıl kaybı var. Ve bu kaybı telafi etmek için de bize bir fırsat verildi, gönderildi.

Keşke bu hizmetleri yıllar önce almış olsaydık…

Ben eminim ki, o zaman bu yapılan hizmetlerin daha âlâsı yapılacaktı.

Şunu da bilmekte fayda var;

Hiçbir şey için geç değil!

Diyarbakır’da sağlanan huzur ve iklim ortamının yolu, ne istediğini bilen, liyakatli, Devletini ve Vatanını seven, gönüllere inen, devletin sıcak yüzünü vatandaşına yansıtan bir bürokrat ile kesişince böylesi hareketli bir döneme tanıklık etmeye başladık.

Kentteki, idareci ve bürokrat, sivil toplum örgütleri ve oda temsilcileri arasında böyle bir uyumu da ilk kez gördüğümü ifade etmek isterim.

Bu sihirli elin Antalya’dan Diyarbakır’a gönderilen Vali Sayın Münir Karaloğlu’nu olduğunu belirtmek isterim.

Yazımı okuyan herkesin Sayın Karaloğlu’ndan bahsettiğimi anladıklarını tahmin edebiliyorum.

Evet, bize gönderilen bu şansı iyi kullanmamız gerekiyor.

Yakalanan ahenkin devam etmesi de en büyük arzum ve temennimdir.

Memleketime kim hizmet ederse ona borçlu olacağımın da bilinmesini isterim.

Aziz Diyarbakır’ın ihmalkarlığa ve hantal bürokrasiye tahammülü yok!

Diyarbakır’da sağlanan bu yatırım ve hizmet ortamının devam etmesini en çok isteyen bireylerden biriyim…

Memleketim adına emeği geçenlere teşekkür ediyorum…

Kalın sağlıcakla…