Günümüz dünyasında en çok gündeme gelen ve tartışılan değerlerin başında insan hakları gelmektedir. 

Tarihin hiçbir döneminde bugün olduğu kadar hak ve özgürlükler bu denli tartışılmamıştır. 

İnsan haklarının korunmadığı ve güvence altına alınmadığı bir yerde kargaşa ve terör kaçınılmazdır. 

Bir milletin medenî olma ölçütü
salt sanayileşmesi veya teknolojik gelişimini tamamlaması olmayıp insan haklarına gösterdiği değerlerle de ilişkilidir.

Bugün insan haklardan söz etmek mümkün mü?

İnsan haklarını savunanlar Siyonist İsrail  terör devleti ve işbirlikçileri işlediği  vahşeti görmezden gelmektedir . 

Dün   BMGK'nın “Gazze’de acil insanî ateşkes” talebini ABD veto etti .

1948 yılında kabul edilen Birleşmiş Milletler İnsan Hakları 
Evrensel Beyannamesinin (?) maddeleri, insan haklarının günümüzün bir buluşu, yeni bir icadı gibi sunulması doğru değildir. 

İnsan hakları, bütün ilâhî dinlerin ilgi alanında olan hususlardır.

 İnsan ve toplum hayatıyla ilişkili olan insan haklarının, ilâhi dinlerin ve bu dinlerin tebliğcisi konumunda olan peygamberlerin ilgi alanında olmadığını düşünmek de mümkün değildir.

Yeryüzünde insan hakları alanındaki mücadele yeni başlamış olmayıp insanlık tarihi kadar eskidir. Hz.
Peygamber, insan haklarının ikamesi için mücadele vermiş ve insan hakları ihlallerine müdahale etmiştir.

 O’nun hayatını, uygulamalarını ve hadislerini tetkik ettiğimizde bu gerçeği açıkça müşahede etmek mümkündür. 

Özellikle insan hakları açısından Vedâ Hutbesi   ve Medine Vesikası başlı başına incelenmeye ve tahlil edilmeye değer niteliktedir.

Kişinin doğuştan var olan haklarına kimsenin dokunmaması ve bu açıdan kişinin rahatsız edilmemesi gerekir.

 İnsana gösterilecek saygı burada başlar. 

Aynı zamanda insan haklarının korunması vicdanlara bırakılan bir husus olmayıp, dinî bir zorunluluk ve yükümlülüktür.
İnsan hakları, devlet ve siyasi otorite tarafından bireye verilmiş bir lütuf olmayıp, bireyin yaşam için vazgeçemeyeceği doğal hakkıdır.