Bugun...


Tarık Ziya Gücüm

facebook-paylas
ENGELLİ OLMAK DEĞİL ENGELLENMİŞ OLMAKTIR SORUN…
Tarih: 11-10-2020 18:37:00 Güncelleme: 11-10-2020 18:37:00


Bu hafta itibariyle yani 3 aralık Dünya Engelliler günü vesilesiyle bir çok etkinlik , Proğram ve çalıştaylarla  farkındalık yaratmaya dönük çok ciddi ve önemli adımlar atılmışsada henüz engelliler konusunda hem toplum hemde sosyal kuşatıcılık anlamında  ciddi bir mesafe alınmadığınıda vurgulamak gerekir.

kendimde üniversite yıllarımda geçirdiğim hafif bir ortopedik Kazadan  dolayı bir yıl boyunca iki koltuk değneği ile okula gitmek zorunda kalmıştım..dolayısıyla engelli bir birey olarak yaşamanın tüm zorluklarını birebir yaşamış biri olarak bu konuda farkındalık yaratmaktan çok engelli bireylerin yaşama entegre edilmesinin kolaylaştırılması yönünde somut adımların atılması  ve yasal düzenlemelerin yapılmasının elzem olduğuna inanıyorum.

Derlerya ateş düştüğü yeri yakar. Evet engelli olmanın zorluğunu ancak ve ancak engelli birey ve kendini ona adayan anne babalar ziyadesiyle bilebilir..

Aslında uzun söze gerek yok..

Bu konuda sayfalarca dolusu Edebi cümlelerle konuyu konuşabilir ve yazabiliriz belki. Ama  gelin; engelli, yani özürlü bir çocuğun dilinden engelli olmak ne demektir yine Annesine yazdığı bir mektup ile okumaya ve anlamaya çalışalım…

Buyrun…

*Canım annem;Seni çok seviyorum biliyormusun.

Beni severken hep meleğim diye seviyorsunya,aslında sende benim meleğimsin anne..

Ama anlayamadığım bir şey var;Neden hep dalıp dalıp gidiyorsun, neden bana hep üzgün üzgün bakıyorsun, neden hep aynı soruları tekrarlıyorsun,neden kendini suçlamaktan vazgeçmiyorsun, neden hep kızgınlık duyuyorsun anne .

Halbuki ben meleklere ”beni bu halde dünyaya gönderirseniz ben orada ne yaparım diye sorduğumda: ” korkma dediler orda senin annen olacak, biz senin için en iyisini seçtik, sana o bizden daha iyi bakacaktır.” dediler.

Acaba ben sana ceza değil ödül olarak mı gönderildim bilmiyorum anne.

Ama sakın Benden utanma, insanların bakışlarına aldırma, beni gittiğin her yere götür anne,

Eğer kendi kendime yeterli hale gelmemi istiyorsan sakın anlamadığımı düşünme. beni Misafir gittiğin yere, Parka, sinemaya götür olurmu  anne. Bellimi olur bakarsın sen ve ben belkide toplumun bizim gibi meleklere bakış açısını değiştiririz. Ha ne dersin anneciğim.

Hadi kalk anneciğim denize gidelim,bana yüzmeyi öğret, hep evde oturmaktan sıkıldım artık anne.

Sana verilen görevin çok zor olduğunu biliyorum, ama unutma, yanlız değiliz, çok yavaşta olsa ben öğreniyorum, gelişiyorum, büyüyorum, yakında duygularımı sana sesli olarak söyleyeceğim.

şimdi güçlü olma zamanı anne.

Hani ne demişti melekler ” Senin annen var korkma,o seni korur ve sana herşeyi öğretir.”

Sen varken anne ben hiç korkmuyorum biliyormusun. Çünkü Allah beni ve seni seçti anne.

Babama ve diğer akrabalarımıza bizi yanlız bıraktıklarını düşündüğün için kızma sakın; çünkü onlar senin kadar güçlü değiller anne, bak göreceksin biz ilerleme kaydettikçe onlarda şaşıracaktır ve bize katılacaklardır.

Ve anne rüyalarımda hep görüyorum biz kazanacağız, ve birgün belkide kendi başıma okula gidebileceğim, koşup oynayabileceğim anne..

Hani ben küçükken sende böyle bir rüya görmüştünya anne…

Belkide birgün Bağıra bağıra şarkı söyleyebileceğim, yaramazlıklar yapıp şımaracağım. Hatta sen balkondan ”hadi meleğim geç oldu eve gel artık” diye arkamdan sesleneceksin anne, bende sana ” ama anne biraz daha oynamak istiyorum” diyebileceğim..

Ve bütün bunları seçilmiş olan senin sayende yapacağım anne. Çünkü sen çok özel biri olmasaydın Allah seni seçmezdi anne. seninle herşey daha güzel anne..

Hem ben karnındayken sana bir şiir göndermiştimya, geçen babam ı gördüm, almış o şiiri okuyor ve çocuklar gibi ağlıyordu anne. ama babam, abim birgün ağlarken ona demiştiya erkekler ağlamaz diye.. niye babam hıçkıra hıçkıra ağlıyordu anlamadım be anne….

Ama senden bir isteğim var..

Benden sakın vazgeçme anne

Yüzüme öyle bir bakki, bende aynaya baktığımda kendimde senin gülümsemeni görebileyim..

Yoksa asla kendime gülümseyerek bakamam …

Ve Benden Vazgeçme anne olurmu…

Vesselam…

Tarık Ziya GÜCÜM (tarikziya21@gmail.com)

*(Bu mektup bir Rehabilitasyon merkezinde engelli bir çocuğun annesi tarafından kaleme alınmıştır.)

 



Bu yazı 229 defa okunmuştur.

FACEBOOK YORUM
Yorum

YAZARIN DİĞER YAZILARI

Bizi Takip Edin :
Facebook Twitter Google Youtube RSS
HAVA DURUMU
YAZARLAR
ÇOK OKUNAN HABERLER
  • BUGÜN
  • BU HAFTA
  • BU AY
SON YORUMLANANLAR
  • HABERLER
  • VİDEOLAR
HABER ARŞİVİ
NAMAZ VAKİTLERİ
HABER ARA
YUKARI