Siyaset-ahlâk birlikteliği halen ulaşılamamış bir olgu olarak gündemimizde durmaktadır. Başka bir deyişle, siyasetin ahlâk ile yan yana duruşu idealde hep mümkün, realitede ise hep kısıtlı ya da ancak bazı zaman ve yerlerde görülebilir şeklinde ortaya konulmuştur.

Evet, idealde Ahlâk siyasetin temel yapı taşlarından biridir. Siyasetin, ahlakı içine almadan işlemesi ya da siyasette siyasî alanın dışına çıkarılması, siyaseti de ahlâksız bir hale büründürmektedir.

Bilinçli ya da bilinçsiz bir süreç yoluyla, ahlâkı öteleyen ve kendi alanına gömülü bir siyasî faaliyet, kalıtsal olarak özürlüdür.

Ahlâkî temelden yoksun, ahlâkî değer yargılarının süzgecinden geçmeyen bir siyaset, küresel skandallar dizisinde, rüşvet, hırsızlık ve yolsuzluk uygulamalarındaki çarpıcı artış hızıyla karşılık bulmaktadır.

Bilim ve teknolojideki hızlı gelişmeler ve kitle iletişiminin daha etkin ve yaygın hale gelmesi, toplumsal değişmeleri de hızlandırmaktadır. Bu gelişim ve değişmeler beraberinde ahlaki değerleri de deformasyona uğratmaktadır.

Ahlak, toplumdaki bireylerin güvenlik, huzur ve mutluluk içinde yaşamalarına yardımcı olur. Bu nedenle toplumun barış ve huzuru için insanların ahlaklı olup olmamaları önemlidir.

Peygamberler, toplumların ahlak ve inançları bozulduğunda gönderilmişlerdir. Bütün peygamberlerin insanlığa çağrısı, ahlak öğretmeye yöneliktir. Bu nedenle peygamberler ilk tebliğlerine tevhidle birlikte ahlak öğretimiyle başlamışlar.

İslam ahlakı, insanın kendisini sıkı bir şekilde denetim altında tutmasını, düzeltmesini ve insancıl düzeye getirmesini öngörür.

Bireyin, toplumca kabul edilmiş ahlaki değerlere uygun davranış kalıplarını benimsemesinde kültürel normların önemli katkıları vardır.

Bu normlar bireyin, içinde yaşadığı toplumun ahlaki değerlerini benimsemesi, kendisinden beklenen görev ve sorumlulukları başarılı bir şekilde yerine getirmesini sağlar. Bu da bireyin ruh sağlığını, dolayısıyla toplumun huzur ve mutluluğunu olumlu yönde etkiler.

Zira, huzurlu ve mutlu toplumlar, ancak sağlıklı ve mutlu bireylerden meydana gelir.

Toplum, bireylerin yaratıcısı değil, fakat oluşum ve gelişim şartıdır. Birey, toplumun birçok inanç ve değerlerini zorunlu olarak benimser ve aynı şekilde birey de birtakım değerleri topluma kazandırır.

Dinlerin, paylaşılan karakteristik nitelikleri etkisini eğitim, ekonomi, ahlak, siyaset vb. sosyal faaliyet alanlarında gösterir. Her din, emir ve tavsiyelerinin yanında mensuplarınca benimsenmesini istediği birtakım ahlaki duygu, düşünce, tutum ve davranışları da dile getirir ve açıklar. Dolayısıyla dinlerin, mensuplarının ahlaki düşünce ve davranışlarını kendi etkileri altında bulundurmaları kaçınılmazdır.

Toplumsal etki ve değişmeler insanların ruh yapısını, düşünme ve algılama biçimlerini, tutum ve davranışlarını da etkiler ve değiştirir. Dolayısıyla insanların ahlaki düşünce ve davranışları toplumsal etki ve değişimlere açıktır.

Bu Toplumsal değerler, kültürün var olabilmesi için vazgeçilmez unsurlardır. Bunların başında dil, din ve ahlak değerleri gelir. Siyaset Dili düşünmeyi ve düşünceleri ifade etmeyi sağlayan kavramları içerir.

Hali hazırda var olan siyaset dili, yaşayan insanlar arasında bir mücadele ve çatışma halidir.

Her ne kadar Toplum ve bireyler Arasındaki farklılıklar, eğilimler ve çatışmalar siyasetin varlık sebebini oluşturuyor olsa da, bu çatışma, iktidar gücüne sahip olmak için toplumdaki değerlerin paylaşılması çabasıdır.

İnsanlar fikirlerini ve ideallerini bu yolla uygulayabileceklerini düşünmektedirler. Buna, iktidarın ele geçirilmesi ve onun sağladığı yararların paylaşımı da denilebilir.

Bugün toplumun siyaset kurumuna “ahlâksızlığın en yaygın alanı” olarak bakmasında, toplumun tüm katmanlarının (siyasi partiler, siyasi örgütlenme, seçmen tabakası, siyasi aktörler vb.) bütünsel bir etkisinin olduğu, bunun sadece kişisel olarak siyasetçilere yüklenebileceğinden daha büyük bir kirlilik içerdiği göz ardı edilemez…

Vesselam