Tarih ve Tarihin Yaşanmışlıkları bireysel, toplumsal ve evrensel ölçülerde topluma her zaman fayda sağlar. … Toplumlar geçmişten çıkardıkları derslerle geleceklerine yön verirler.

Tarih bilinci, kör bir bakış ile ortaya gelmez. O, tarihte ve tarihin içinden gelen olaylarda,eserlerde,Kişilerde  görülmek istenenleri, toplumu besleyecek şekilde görür.

Zira Tarih bilinci ; Yaşamış kabileler, tarihî şahsiyet, olay ve eserler aralığından günü, geleceğe ışık tutacak şekilde yorumlamayla doğar. Bu konuda yaşanılan zamanın şartları, yönlendirici rol oynar. Çünkü tarihten neyin alınması gerektiğini çoğunlukla bu şartlar gösterir.

Türk  Dil Kurumu’na göre aşiret; “Dil ve kültür yönünden büyük bir türdeşlik gösteren, birçok boydan oluşan yapısındaki aileler arasında toplum, ekonomi, din, kan veya evlilik bağları bulunan göçebe veya yerleşik nitelikteki topluluklara” deniyor. Doğu ve Güneydoğu Anadolu’da ise aşiret bir yaşam biçimi, hayatın ta kendisi..

Yaşadığımız coğrafya, yüzyıllardır içinde yaşadıkları her türlü negatifliği kültürel ve doğasından gelen reflekslerle bedeller ödemek pahasına  pozitife çevirmeyi başarmış nice olaylarla  doludur.   

Tarihi kaynaklarda ingiliz ve iskandnav kültüründe, coğrafyamızda ise mezapotamya olarak adlandırılan ortadoğu ve doğu kültüründe hakim olan bir gelenek vardı..

Bu gelenek şöyle idi; Belirli bir bölgede hakim olan prens ,lord veya kralın atadığı en geniş yetkiye sahip şövalye kendi topraklarında yaşayan halkın sahibi sayılır,bu kişi elindeki güç ve yetki ile halk üzerinde her türlü tasarruf hakkına sahipti.

Bu tasarruf hakkı zamanla yozlaşarak prens,lord veya şövalyelerin kendi maiyetlerinde yaşayan ve beğendiği her kadını evli olsun veya olmasın fark etmez kendine alabilir hakkını doğurmuştu..hatta bu okadar kanıksanmış bir gelenektiki; bu durum,kadın için bir asalet ve asiller sınıfına terfi olarak görülürdü.  insan fıtratına ve doğasına aykırı bu çirkin gelenek avrupada yüzyıllarca sürmüştür.

Bölgemiz tarihçilerinden sayın Esma Ocak Hanımefendi, bölgemiz tarihini arştırırken bu geleneğin ortadoğu ve mezepotamya kültüründe bazı bölgelerde de yaşatılmış olduğunu anlatır…ortadoğu ve mezepotamyada bu gelenek hakim feodal kültürde  mir veya beg ler tarafından yaşatılmıştır. mezepotamyada bu gelenek Diyarbakır bölgesinde  çok geniş topraklara sahip bir mir olan Çıplak Haso Lakaplı bir derebeyin Rutan aşireti lideri Dawudı Kalo isminde  bir kişi tarafından öldürülmesi ile ortadan  kalkmış ve o tarihten itibaren Ortadoğu ve mezepotamya bölgesinde hiç kimse bir daha böyle bir geleneği yaşatamamştır.

Kimdir bu Rutan aşireti veya başka bir değişle mala dawudı kalo ??

Mezepotamyada tarihi yeniden yazacak kadar güçlü fakat her daim vakur duruşları ile Tarihin tozlu sayfalarında duran bu insanlar kimlerdir?…

Zira M.S. 1100 lü yıllarda Dicle Fırat havzasında  Rutan Aşireti veya Dawudê Kalo kabilesi olarak bilinen bu kabile  bölgede toplumsal yapının en etkin gücü  idi.

İç çatışmaların yaşandığı süreler içerisinde bu aşiretin bir kolu İç Anadolu bölgesine, bir kolu da doğu bölgesine göç emişsede aşiretin merkezi Diyarbakır yöresinde, mermer, Têrikan Bölgesi olarak anılan bölgedeki topraklar olmuştur. (DEVAM EDECEK)