Son yıllarda, devletin halka karşı sorumluluk anlayışının zayıfladığı ve halkın devlete olan güveninin giderek azaldığı bir dönemden geçiyoruz. Sanki yeni bir devlet kurumu kurulmuş gibi: adı “Sanane.” Ne zaman halkın bir derdi ortaya çıksa, bu kurum devreye giriyor ve sorunları önemsemeden geçiştiriyor. Halk ise “Banane” diyerek devlete sırtını dönmüş durumda. Bu ikili tavır, toplumsal düzeni sarsan bir sorumsuzluk döngüsü yaratıyor ve ülkenin geleceğini tehdit ediyor.

Devlet ve Halk Arasındaki Uçurum Büyüyor

Devletin, sorunlar karşısında “Sanane” yaklaşımı geliştirmesi, yalnızca bir yönetim krizi değil, aynı zamanda toplumsal değerlerin de zayıflaması anlamına geliyor. Olayların ardından yetkililerin kayıtsız tavırları ve çözüm üretememeleri, halkın gözünde devletin otoritesini aşındırıyor. Bu durum, devletin temel görevi olan vatandaşların güvenliğini ve refahını sağlamaktan uzaklaştığını gösteriyor.

Öte yandan, halkın “Banane” tavrı, giderek artan bir umursamazlık ve güvensizlik olarak kendini gösteriyor. İnsanlar, karşılaştıkları sorunları kendi çabalarıyla aşmak zorunda kalıyor. Bu, toplumun dayanışma duygusunu zayıflatırken, bireylerin yalnızlaştığı ve çaresizleştiği bir ortam yaratıyor. Oysa ki halkın sesi, yalnızca bireysel çıkarlar doğrultusunda şekillenmemeli, toplumsal sorumluluk bilinciyle hareket etmelidir.

Halktan Yükselen Tepki: “Yeter Artık”

Son dönemde yaşanan krizler ve yönetim zaafları, halkın devlete karşı olan öfkesini artırıyor. Sokaklarda, kahvehanelerde, sosyal medyada yankılanan “Yeter artık!” sesleri, halkın devlete karşı duyduğu güvensizliğin ve bıkkınlığın bir ifadesi. Artık vatandaşlar, kendilerini yalnız bırakılmış hissettiklerinde devlete güvenmek yerine, kendi çözümlerini aramaya başlıyorlar. Bu, sadece bireylerin değil, aynı zamanda toplumun genelinin de kaybı anlamına geliyor.

Devletin “Sanane” politikasıyla halkın “Banane” tavrının karşı karşıya geldiği bir dönemdeyiz. Bu çıkmazdan kurtulmanın yolu, halkın taleplerine kulak vermek ve toplumun beklentilerine uygun şekilde hareket etmekten geçiyor. Devlet, vatandaşlarının sesini duymalı ve ihtiyaçlarına daha duyarlı bir yaklaşım sergilemelidir. Aksi takdirde, halkın devlete olan güveni tamamen kaybolacak ve bu durum, sosyal dokunun onarılması zor bir şekilde zarar görmesine yol açacaktır.

“Sanane” ve “Banane” Döngüsünden Çıkış Yolu

Devletin yeniden halkın güvenini kazanması için öncelikle, çözüm odaklı bir politika benimsemesi ve toplumsal sorunlara duyarlı olması gerekiyor. “Sanane” anlayışı terk edilmeli ve vatandaşın sesine kulak verilmelidir. Eğitimden sağlık hizmetlerine, işsizlikten adalet sistemine kadar birçok alanda reform ihtiyacı artık ertelenemez bir hal almıştır. Halkın taleplerini karşılamayan ve çözüm üretmeyen bir yönetim anlayışı, yalnızca toplumsal gerilimi artırır ve sosyal barışın tesisini zorlaştırır.

Öte yandan, halkın “Banane” tavrı da toplumsal duyarsızlığı ve ilgisizliği körüklüyor. Sorumluluk sadece devlette değil, halkın da omuzlarındadır. Herkes, yaşadığı toplumun daha iyi bir hale gelmesi için kendi üzerine düşeni yapmalıdır. İnsanlar, bireysel sorunlarını çözerken bile toplumsal sorumluluğun bilincinde olmalı ve birlikte hareket etmenin gücünü fark etmelidir.

Çarpıcı Bir Çağrı: “Halkın Sesi, Devletin Vicdanı Olmalı”

Toplumun “Yeter artık” diyerek dile getirdiği sorunlar, görmezden gelinmemeli ve çözüme kavuşturulmalıdır. Halkın sesi, yalnızca şikayet olarak kalmamalı, değişim için güçlü bir çağrıya dönüşmelidir. Devlet, bu çağrıya duyarsız kalmamalı ve “Sanane” politikası yerine halkın taleplerini ön planda tutan bir yönetim anlayışını benimsemelidir. Halkın sesi, devletin vicdanı olmalı ve bu ses, toplumsal adaletin yeniden sağlanması için bir köprü görevi görmelidir.

Devletin “Sanane” ve halkın “Banane” tavırları toplumsal düzeni tehlikeye atan bir sorumluluk krizi yaratmaktadır. Bu döngüden çıkış, halkın sesiyle devleti yeniden harekete geçirecek bir iradeyi ortaya koymakla mümkündür. Eğer bu yapılamazsa, toplumun her kesiminde daha derin bir kopuş ve güvensizlik yaşanacak, “Sanane” ve “Banane” söylemleri, ülkenin geleceğini tehdit eden kronik bir soruna dönüşecektir.