Fikir Farklılığına Saygımız Sonsuz, Ama…

Herkesin siyasi görüşüne saygımız var. Çünkü fikirler farklıdır, hayatlar farklıdır, beklentiler farklıdır. Bu farklılıklar, demokrasinin gerçek ruhudur. Kimse kimsenin inandığı değerlere, savunduğu fikirlere, gönülden bağlı olduğu siyasi duruşa burun kıvıramaz. Bu bir terbiyedir, bir anlayıştır.

Ancak, bir yere kadar…

Siyasi görüşü haklıya göre değil de rüzgara göre değiştirenlere, pusulası menfaat olanlara, her dönem kendi çıkarına göre saf tutanlara saygı duymak mümkün değil! Çünkü mesele fikir ya da duruş değil; mesele sadece gemisini yürütebilmek. Dün bir başka kutupta olanların, bugün çıkar uğruna tam tersi yöne dönmesi, dün yere göğe sığdıramadığını bugün yerin dibine batırması; samimiyetsizliktir, ilkesizliktir.

Rüzgarın yönüyle dönenlerin değil, haklı bildiği yolda sabırla yürüyenlerin zamanı gelmeli artık. Fikrine sahip çıkan, doğru bildiğini savunan insanlara değer veren bir toplum olmalıydık çoktan. Çünkü rüzgar bir gün mutlaka diner, menfaatler tükenir ama karakter daima kalır.

Bizim saygımız daima haklıya, dürüste, omurgalı durana…

Midemiz Artık Bu İkiyüzlülüğü Kaldırmıyor

Bazen düşünüyorum da, rüzgara göre yön değiştiren bu ahlaksızları gören bir tek ben miyim? Özellikle kendini “aydın” diye pazarlayan yazar çizer tayfasına bakıyorum: Ne zaman bir kayyum atansa, anında eski duruşlarını unutup yalakalığa başlıyorlar. Dün yerden yere vurduklarına bugün methiyeler düzüyorlar. İnanın, artık midem kaldırmıyor bu ikiyüzlülüğü.

Dahası var. İlçe belediyelerine göre saf değiştirenleri, ideolojiye göre şekil alanları görüyorum. Sadece onlar mı? Hayır. Onların yaptığı çapsız, ilkesiz paylaşımları beğenenleri de izliyorum. Kimse çıkıp da sormuyor mu kendi kendine:
“Arkadaş, bir ideolojiye göre yalamayı nasıl bu kadar ustalıkla başarıyorsun?”
Sormuyorlar, çünkü işlerine gelmiyor. Çünkü rüzgar kimden yana esiyorsa, herkes oraya yöneliyor.

Toplum Hakkı ve Haklıyı Savunur Hale Gelmeli

İşte toplum tam bu noktada bilinçlenmeli. Güce boyun eğen, menfaate tapan, çıkarın peşinde sürünen bir toplum yapısından hızla uzaklaşmamız gerekiyor. Bizim, gücü değil hakkı; güçlü olanı değil haklı olanı savunan bir yapıya dönüşmemiz şart. Aksi halde bugün başkaları için sustuğumuz ya da görmezden geldiğimiz ilkesizlikler, yarın bizi de bulacak.

Omurgalı duruş, sadece siyasi görüşten ibaret değildir. Omurga; zor zamanlarda eğilmemek, haklı bildiğin yerde dimdik durmaktır. Bugün güce tapan, yarın güçsüzleştiğinde en çok kendi kaybedecek. O yüzden biz, bugün haklının yanında durmayı ilke edinmeliyiz. Rüzgara göre yön değiştirenler değil; fırtınaya rağmen yolundan şaşmayanlar bir toplumun gerçek kahramanıdır.

Ve unutmayalım:
Menfaat geçici, karakter kalıcıdır.