Her ne olursak olalım, hangi mekân ve mevkide bulunursak bulunalım, ister kadın ister erkek çevremize bir bakarsak insan manzaralarını görürüz. Bu manzaralar içimizdeki düşülen durumun ve acizliğin bir göstergesidir. Bugün bu manzaralar sadece Türkiye’yle sınırlı değildir. Dünyanın çeşitli ülkelerinde bu manzaralar mevcuttur. İnsanlar insanlıktan nasibini almış olsalardı ilk önce insan, insan olduğu için insana gereken değeri vermeliydiler. Bu değeri rengine, tenine, dinine, ırkına göre değil, Allah yarattığı için Allah için vermeliyiz.

Her şeyden önce insani görevleri yerine getirmek hepimizin görevidir. İnsanlara balık tutmayı öğretmemiz gerekiyor. Balık tutmasını öğretmediğimiz sürece ışıklarda, cami köşelerinde dilenecek ya da hırsızlık yapacaklar.

Her insan doğduğu zaman eşit doğar. Üzerinde elbisesi olmadan çırılçıplak doğar. Allah o doğmadan önce rızkını belirler. Bazılarının ki çok bazılarının ki az olur. Bazıları da çabalar, rızkını arttırır.

İnsanoğlu yaptığı işi veya uğraş verdiği işin usulüne göre işini en güzel, en uygun, en mükemmel şekilde yapar. Bunun karşılığını çalıştığı yerden alır. Aynı şekilde insanoğlu Allah’a karşı olan görevlerini de aynı titizlikle yapmalıdır. Kimse kimsenin sırtına binerek, ona zarar vererek, haksız yollara başvurarak menfaat elde etme tevessülünde bulunmasın. Bu yola başvuranlar yanılgı içinde olurlar.

Bugün yaşadığımız tablo, gördüğümüz manzara iyi bir manzara değil. İnsanoğlu boşu boşuna herhangi bir sebep olmadan bir cana kıymaz. Elbet bir sebebi vardır. Bu sebebi araştırarak hep birlikte bir çözüm noktasında birleşmeliyiz. 

Bugün Diyarbakır’ımızda bir dolaşalım. Çevre temizliğinden tutun insan sağlığına kadar birçok sorun mevcut. Bu sorunları gidermek, asgariye indirmek başta yöneticilere sonra bize de düşer. Örneğin yolda kendi halimizde yürürken gücümüz yetiyorsa gücümüzle, yetmiyorsa dilimizle ikaz etmeliyiz.

Çevre temizliği çok önemlidir. Hele 33 kültür ve medeniyete beşiklik eden Diyarbakır gibi bir şehrin kaldırımları, caddeleri, sokaklarının bu kadar kirli olması hepimizin suçudur.

Yolda yürürken çekirdek kabuklarını yere atarak, sigara izmaritlerini yere atarak, yere tükürerek çevremizi kirletiyoruz. İlk önce biz kendimize, sonra yöneticilerimize iğneyi batıralım. Bu konuda herkes etrafında yanlış hareketleri yapanları ikaz ederek başlamalıdır. Belediyemiz de temizlik elemanlarını kontrol edip layıkıyla çalışıp çalışmadıklarına bakmalıdır.

Bugün kurumlara baktığımız zaman yaptıkları yanlışlıkları dile getirdiğimizde teşekkür edecekleri yerde kendi çıkar gruplarını üzerimize salıyorlar. Oysaki bu yöneticiler bu yanlışları dile getirdiğimiz için teşekkür etmeleri gerekirken bin bir türlü bahaneler uydurarak elimizden bu kadarı geliyor diyorlar. Bu kurumlar Diyarbakır’da yaşayan erkeği, kadını, çocuğu, ihtiyarı, herkesindir. Herkes kendi çevresinde bu kurumlara sahip çıkmalıdır. Yöneticiler gelip geçicidirler. Bizler hancıyız onlar yolcu.