İslam Allah'ın insanları selamete çıkarmak için gönderdiği dinin adıdır.

Resûlullah ile bizlere vahiyle tebliğ edilmiş ve bu mektepte iman edenler hayat bulmuştur.

İlkeleri kuralları belli ve açık olan bu din resulullahın terbiyesinde insanların kurtuluşunun vesilesi olmuştur.

İslam kişilere kulluk bilinci oluşturan Allah'a ve resulüne teslim olmayı gerektiren bir anlayıştır.

İman edip müslüman olan kimse kulluk görevi neticesinde İslam dinine hizmeti esas alır.

Vahiy bu anlayışta iman edenleri kaliteli insanlar  oluşturmayı hedefler. Mektebi bir eğitimle bu süreci tamamlar.

Kişinin ilk işi iman etmekti bunu manevi bir iklimde yaşayıp sindirmektir. Sonrasında ikinci aşamada adaletli olmaktır.  Yani adil bir kişiliğin gelişmesi ve pratik bulmasını sağlamaktır.

 Üçüncü aşamada ilim sahibi olmaktır bunuda irfanla taçlandırıp bilmediğini bilme kapısını açmaktır.

Dördüncüsü ahlaktır yani insan insan ve insan   tüm  yaratılmışların ilgili münasebette ki davranışlarda ahlaklı olmaktır.

Beşincisi bunları sindirip yaşayan kişiliklerin kardeş olmanın erdemliliğini  ile bunu pratize edip koşulsuz yaşamaktır. Bu kardeşliğin oluşturduğu birliktelik saadet toplumunun zeminini oluşturur.

Altıncısı bu saadet toplumunda ki birliktelik mümin kişilikte kardeşliğin zirve noktasını yaşatır. Hayat İslam ikliminde anlam bulur.

Yedincisi bu kabul ve pratiğin ölene kadar kulluk bilincinde kemalat yürüyüşünün anlamlı adımları olur. Ölene dek bu sorumluluk ile hareket edilir.

Bu sürecin şahitleri planlamalar ibadetle bunu taçlandırıp abd (kul) olmanın mutluluğu ile her davranışın ibadet tadında hazzını yaşar.

Her yaşam alanı günahsız gecen anın bir bayram havasında gecen heyecanı ile mutluluğun kulluğun adı olur.

Bu anlayış ve kabulde olan müminde kin nefret ego ben bilmişlik bencillik yalan gıybet çekememezlik iki yüzlülük dedikodu gibi insanlığı esfeli safiline götüren ahlaksız davranışlar olmaz.

Bu anlayışta ki müminler oluşturdukları birliktelikler de liyakat kardeşlik Allah'ın dinine hizmet esaslı kulluk anlayışı hakim olur. Bu davranış yeryüzü insanlığına örneklik teşkil eder gönüllerin fethi başlar. Yeryüzü adalet merkezli barış ve kardeşlik iklimine girer.

Şuanki müslümanların pratiğine baktığımızda en iyi halde olanımızın durumu ibadet çukurundaki kendini kandırma durumunu geçmemektedir.

Din sadece ibadetlerden müteşekkil bir durum değildir. İbadeti namaz oruç zekat gibi rukünleri yerine getirmekle sorumluluğun kalkacağı bir durum değildir.

Yukarıda sıraladığımız kabuller den sonra ibadetler anlam bulur. Öncelikle bu sıraladığımız  iman ve maneviyat adalet ve hakkaniyet ilim ve irfan ahlak  ve bunun sonucundaki kardeşlik ve bunun ömür boyu devamlılığında namaz oruç zekat anlamını bulur. Yoksa salt kendi başına namaz müminin kurtuluşu olamaz resulullahın hadisinde " o namaz ki kişiyi kötülüklerden fenalıklardan alı koymuyorsa o namaz namaz değildir" ifadesi anlatıklarımızın delilidir.

Bu anlayıştan ve kabulden uzak olan kişilikler hayat pratiklerinde zulüme ses çıkarmazlar haram ve helal ayırımı yapmazlar yalanı normal bir hal olarak değerlendirirler kızlarının oğullarının giyim kuşam ve pratiklerini ses çıkarmazlar adaletten uzak baneneci yaşarlar dine sokulan bidat ve hurafeleri meşru görürler  israf normal bir hale dönüşür. İslam düşünsel bir durumdan ziyade pratik isteyen bir sonuçtur.