Diyarbakır’ın siyaset sahnesine bakınca, gözleri kör, kulakları tıkalı bir tablo görüyoruz.

 Yıllardır Diyarbakır’ın sorunlarını görmezden gelen, halkın sesine kulak asmayan siyasetçiler var.

 ** 

Diyarbakır milletvekilleri, iktidar partisi, muhalefet partileri ve diğer siyasi oluşumlar, Diyarbakır’ın sorunları karşısında ne yazık ki bir araya gelip çözüm üretmek yerine kendi gündemlerini ön planda tutuyorlar.

Bugün Diyarbakır’daki iktidar milletvekilleri, muhalefet milletvekilleri ve diğer siyasi partiler, şehrin sorunları karşısında ortak hareket etmeli. 

Diyarbakır’ın sağlıktan altyapıya, eğitimden sosyal sorunlara kadar pek çok meselesi var. Şehrin gelişmesi, vatandaşların hak ettiği hizmetlere ulaşması, bu sorunların çözümüne yönelik birlik içinde çalışmayı gerektiriyor.

 Ancak ne yazık ki, siyasiler halkın beklentilerini unutarak dost meclislerinde poz verme yarışına giriyorlar.

 Diyarbakır’ın sağlık sorunları göz ardı edilemeyecek boyutlarda.

 Şehir hastanesi projesi 2012 yılında başlamışken, halen tamamlanmış değil. Türkiye genelinde sağlık hizmetlerinde Diyarbakır’ın durumu son sıralarda yer alıyor.

 Hastane projeleri gecikiyor, yatak sayısı yetersiz kalıyor, doktor sayısı düşük ve hastalar aylarca beklemek zorunda kalıyor. 2025 yılında bitmesi beklenen hastane hâlâ %30 oranında tamamlanmış durumda. 

Bu tablo Diyarbakır halkının hak ettiği bir tablo değil.

Şehrin siyasetçileri bir araya gelip Diyarbakır’ın hak ettiği sağlık hizmetlerini sağlamak, vatandaşların temel ihtiyaçlarına cevap verecek adımlar atmak zorunda. 

CHP, AK Parti ve diğer partilerin milletvekilleri bir gün olsun hastane önünde ortak bir açıklama yaparak bu sorunu dile getirmeli.

 Diyarbakır halkı için çalışan bir siyasetçi halktan kopuk olamaz; aksine pazar yerlerinde, mahallelerde halkın içinde olmalı, sorunları dinlemeli ve çözümler üretmelidir. 

Diyarbakır halkı, yıllardır zulme ve haksızlıklara karşı direnmiş bir halktır.

 Bugün halkın sesini duyan, halkın yanında olan, Diyarbakır için mücadele eden bir siyasi ses yok gibi. 

Siyaset ahbap-çavuş ilişkisi içinde dönmemeli.

 Herkes bu memleketin evladı; bu halkın yararına çalışmak, halkın yanında olmak her siyasetçinin sorumluluğudur.

Bizden söylemesi, bu şehrin halkı kendisine hizmet eden, halk için çalışan siyasetçiyi unutmaz. 

Diyarbakır’ın sorunlarını göz ardı eden, halkın sesi olmayan hiçbir siyasetçinin bu şehirde yeri yoktur.