Geçmişe göre bu gün siyasetin önemi çok daha fazla artmıştır. Çünkü eskiden insanlar emniyet ve adalet dışında devletle pek muhatap değillerdi. Halkın %90’ı köylerde yaşar ve kendi kendilerine yeterlerdi. Başta ticaret, eğitim ve sağlık olmak üzere bugün tümüyle devlet eliyle yürütülen faaliyetlerde devletin çok az bir dahli, müdahalesi olurdu. Bu gün ise halkın kahir ekseriyeti şehirlerde yaşamakta ve her yerde devletin bir kanunu veya bir görevlisiyle muhatap olmaktadırlar. Devletin elinde devasa siyasi ve idari yetkiler ve ekonomik güç vardır. Devlet güç ve kontrolünü her alanda hissettirmektedir. Bu kontrol sadece eğitim, siyasi, askeri, hukuki, sağlık ve benzeri alanlarla sınırlı olmayıp serbest ticarette dahi devletin müsaade etmediği kişiler büyük servet sahibi olamamaktadırlar. Ülkelerin sahip olduğu siyasi, askeri ve ekonomik gücün bütün Müslümanların menfaatlerini koruyacak siyasi bilinçle idare edilmesi için idarecilerin seçiminde çok hassas olunmalıdır.

Siyaset, halka hizmet etmek, halkın sorunlarına çözüm üretmek, yurttaşlara fayda sağlamak, yaşamlarını iyileştirmek, ülkeyi kalkındırmak ve zenginleştirmek, ülkenin geleceği olan gençlere iyi bir gelecek hazırlamak için yapılan bir iştir.

İki türlü siyaset vardır

1- Ülke ve halk için yapılan siyaset.

2- Siyaset yapana fayda sağlayan ve güçlendiren siyaset.

İki türlü siyasetçi vardır

1- kafasında projeleri olan, arkasında başarıları olan, siyaseti, ülke için, ülkenin kalkınması ve gelişmesi için yapan siyasetçi.

2- Siyaseti, kendisini için, kendisini ve çevresi zenginleştirmek için yapan siyasetçi.

Siyaset bir maharet ve san’attır. Çünkü bir toplumda her düşünceye mensup insanlar vardır.

Çeşitli din, dil, fikir ve kültüre sahip insanlar toplumun kaçınılmaz unsurlarıdır. Bu insanın fıtratının gereğidir.

Tek tip ve tek fikir etrafında insanları toplama düşüncesi istibdattan kaynaklanır. Bu şekilde insanları daha kolay idare edeceklerini zannederler.

İdarecilik insanlara hizmet etmek içindir; insanları tek fikir etrafında toplama ve yöneticiye hizmet ettirme aracı değildir. Yöneticiler insanlara hizmet yerine, onların beyinlerini yıkayıp, tek bir düşünce etrafına toplayarak kendilerine hizmet ettirmenin mümkün olacağı saplantısındadırlar.

Her şeyin bir amacı vardır ve bu amaca yöneldiği taktirde hayırlı bir neticeye ulaşır. Siyaset de böyledir.

Siyaset ülkeye hizmet için önemli bir araçtır. Ancak hizmetin tek adresi siyaset değildir. Siyaset dışında pek çok hizmet alanları mevcuttur.

Ne var ki siyasî tercihler doğru yapılmadığı, ehline verilmediği ve amacı dışına çıktığı için hizmetlerin önüne engel olmaktadır.

Siyasetin amacı, toplumdaki çeşitli din, fikir, mezhep ve kültüre mensup vatandaşlarını ortak idealler ve projeler etrafında bir araya getirerek ülkeye hizmet ettirmektir.

Ortak amaçlarla birlik ve beraberliği sağlamak, huzur ve güven ortamı oluşturmaktır. Siyasiler bunu yapabildikleri oranda başarılı olurlar ve siyaset de amacına uygun yapılır.

Hangi alanda olursa olsun halk adına belli makamlara seçilen kişiler halkı, yaptıkları icraatları doğru ve gerekli olduğu konusunda ikna etmek zorundadırlar. Hiç kimse “layüs’el”  değildir. Başarılı olmak için bir planı olmayanların, ceht ve gayret göstermeyenlerin ise bu makamları derhal boşaltmaları şarttır. Senelerce aynı koltuklarda oturup da hiçbir başarı gösteremeyenler, oturdukları koltuğa bir şey katamayıp aksine koltuktan güç almak isteyenler kendilerini ateşe atanlardır.