İnsanın hayatta yanlışlar yapması normal karşılanır; ancak normal karşılanmayacak olan bu yanlışlardan dönmemekte ısrar etmektir. İnsanlardan oluşan toplumlar ve dolayıyla yönetimler de yanlışlar yapabilirler; ancak bu yanlışlarında direnmemeleri ve yol yakınken yanlışlarından dönmeleri gerekmektedir. “Dost acı söyler; ancak doğruyu söyler.”

Başarılı olmamızı istemeyenler ya da başarılarımızı çekemeyenler bize tatlı tatlı sözler söyleyip bizim daha çok yanlışlar yapmamızı sağlamaya çalışırlar. “Padişahım sen çok yaşa!” deyip arkamızda kuyumuzu kazmayla uğraşırlar. Ellerinden gelse; “Bizi bir kaşık suda boğarlar!” Bu tipler, dost görünmeye çalışan bilinçli dostlardır.(!) Bir dost daha var ki bu dost bilgisizliğinden ötürü sana iyilik yapayım derken farkında olmadan sana kötülük yapar. Bu iki tip dost da biizm başarısız olmamıza neden olurlar. Birincisi bilerek zarar veriyor; ikincisi ise  bilmeyerek zara veriyor! O halde görev verirken ikisine de dikkat etmek gerekir.

Başarılı olmanın yolu; bilgili, çalışkan, içten, özverili, cesaretli, çıkarcı olmayan dostlarla çalışmaktır.

31 Mart yerel seçimler sonrası Ak Partinin oy oranının düşmesi ve önemli yerel yönetimlerin kaybedilmesi sonrası bir vatandaş olarak vatandaş gözüyle tabandan bakış açısıyla ve mutfağın içinden birisi olarak gördüğüm ve dostça hatırlatmakta yarar gördüğüm yanlışları sıralamak istiyorum. Dikkate alınır alınmaz bilemem; ancak bizden söylemesi deyip sıralamak istiyorum:

1. Emeklilerin durumları dikkate alınmadı. Oysa  16 milyon emeklinin çocukları veya bakmak zorunda oldukları yakınlarıyla birlikte hesaplandığında 16x3=48 milyon seçmen görmezlikten gelindi. Emeklilerin evlenmesi gereken bekar ve işsiz çocuklarının da evlendiklerini de hesaba katarsak işin önemi artmaktadır.

2. Beş yıl süresince yerel yönetimler denetlenmedi ve hesap verilebilirlik süzgecinden geçirilmedi. Bizim partilidir “hesap sorulmazlığı” kalkanının arkasına sığınıp olmadık işler yapan yerel yönetim yetkilileri, “Har vurup harman savururken!” hesap sorulmadı. Örnek verirsek, belediyelerin ihtiyaç fazlası  makam araçlarıyla donatılması ve bu araçlara ödenen paralar israftır. 

3. Her alana uzman atıyoruz da neden yerel yönetimlere aday belirlerken alanında uzman ve deneyimli olanları tercih etmiyoruz. Ülkede uzman mı yok? Yerel yönetimlerin aynası şehir yaşamıdır. Bu ayna; cadde ve sokaklar, şehir içi ulaşım, alt yapı çalışmaları, şehir içi trafik ve şehir planlaması gibi alanlardır. Şehir içi toplu taşımacılık göze çarpan önemli aynadır. Belediye otobüslerinin durumu içler acısıysa... Söz gelişi, vatandaş saatlerce durakta bekliyor, sonunda otobüs gelince seviniyor; ancak ne yazık ki otobüste yer olmadığı için binemiyorsa... Durakta bekleme kabini olmadığı için mevsimine göre sıcağa ya da yağmura katlanarak durakta saatlerce beklemeye devam ediyorsa... Otobüse binmek istese de tıklım tıklım kibrit kutusu gibi dolu olan otobüse vatandaşların birbirini itmesiyle yer açılmaya çalışılıp vatandaş sığışabiliyorsa... Bu vatandaşlardan yaşlısı, bayanı, çocuklusu, özürlüsünü düşündüğümüzde işler daha da sıkıntılı oluyorsa...

4. Ekonomik durum içler acısıysa... Hayat pahalılığı, eşyanın fiyat istikrarsızlığı, satıcıların insafsızlığı, denetimsizlik ve başıboşluk vatandaşın içini yakıyorsa... Yerel yönetimler ve ticaret bakanlığınca denetim yapılması gerekirken ortada bunlar yoksa... Vatandaşla satıcı karşı karşıya bırakılıp kavga dövüş problemlerle baş başa bırakılıyorsa... Örnek: Aynı ürünün fiyatını soruyorsunuz; ilk dükkanın söylediği fiyatla sonraki dükkanların söylediği farklı dört çeşit fiyatla karşılaşıyorsanız... Örnek: İlk dükkanda  260 tl. olan bir ürün, son dükkanda 400 tl.’ye çıkıyorsa...

Bu anlatmaya çalıştıklarımı düzeltmek zor değil... İnşallah kısa zamanında düzeldiğini görürüz! Kalın sağlıcakla...