Adalet toplumun oksijenidir; adalet olmazsa toplum nefes alamaz, gelişemez. ... Toplumsal barış için adalet şarttır. Adaletsizlikler insanların devlete olan güvenlerini sarsar ve devlete karşı bir yabancılaşmaya neden olur.

Adalet olmadığı yerde yatırım olmaz, ekonomi kalkınma olmaz. Adaletin olmadığı yerde çete mafya devreye girer toplum devletin çeteler mafyalar yönetiyor intibaı ağır basar. Adaletin olmadığı yerde güçlünün zayıfı ezdiği bir dünya var olur.

Bu durumda toplumun adalete inancı yok olur. Toplumsal düzeninin işleyişinde en temel unsur, bağımsız ve tarafsız bir adalet sistemidir. ...

Adalet İslam’ın çok önem verdiği konulardan birisidir. “Hakkı teslim etmek ve kim olursa olsun eşit muamelede bulunmak” manasına gelir. adaletsizlik, sadece devleti/yönetimi, iktidarları ifsat etmez, siyaseti, ahlakı, dindarlığı ve toplumu da ifsat eder, bozar ve yıkıma götürür.!

Ne yazık ki, günümüz itibariyle coğrafyamızda adaletten, adil yöneticilerden, adalet sisteminden ve adil bir toplumdan söz etmek kabil-i imkân değildir. İddiası dahi trajikomik olur!..

Çoğunluğun kendisini “Müslüman” olarak ifade ettiği bir ülkede ve toplumda adaletsizliğin,  hukuksuzluğun meşrulaşması İslam açısından ciddi bir problem görünse de, dinbazların öncülük yaptığı Müslüman çoğunluk için sorun oluşturmadığı çok açıktır.

George Orwell’in dediği gibi:

Bir toplum gerçeklerden ne kadar uzaklaşırsa, gerçekleri söyleyenlerden de o kadar nefret eder.

Türkiye başta olmak üzere bu coğrafyada adaletin varlığından söz etmenin bir fanteziden ibaret kalacağını biliyorum. Ancak adalet arayışının insani, ahlaki vicdani ve İslami bir zorunluluk olduğunun da bilinmesi gerekir.

Adalet, bir ihtiyaçtan öte her insan için bir onur, şeref, haysiyet ve insanlık sorunu, müminler için bundan fazlası olarak Allah’a imanın olmazsa olmaz bir şartıdır.

Adalet, imanın ve İslam’ın direğidir. Diğer esaslar gibi adalet ilkesi yerine getirilmezse iman eksik, hatta geçersiz olacaktır.

İslam, adaleti bir kâinat nizamı olarak tanımlamasına rağmen Müslümanlar olarak ne yazık ki adalet inancı ve hukuk kaygısı olmayan toplumlara dönüştük.

Hukukun geçerli olmadığı bir ülkede ve toplumda hiç kimsenin onur, haysiyet, şeref ve namusu güvende değildir. Hukuk yoksa vatan da, vatandaş da, millet ve devlet desavunmasızdır..!

Augustinus’un dediği gibi: Adalet olmayınca devlet büyük bir çeteden başka nedir ki?!. Hukuka/yargıya güven azaldıkça masum insanlara yönelik tehditler de artar. Masumiyetini ispat imkanı bulamayanlar kaçış yolları arar, kurtuluşu ülkesini, yurdunu, memleketini, ailesini, evini terk etmekte bulur..!

Devletin kendisi hukuksuzluğu, adaletsizliği ‘norm’ kabul ettiğinde, toplumda da adaletsizlik, hukuksuzluk, keyfilik, kuralsızlık normalleşir.

Ne yazık ki, ülkemiz tam da bu tarife uygun düşmektedir Bundan daha vahim olanı; Bu durumun iktidar ve çoğunluk tarafında meşru ve normal görülmesidir. Kuşkusuz bu kabul, yaşamımızda hukuksuzluğu, eşitsizliği, adaletsizliğinormalleştirmektedir. Bu durum, koyu karanlık bir ülke olmak için yeterli değil mi?

Hani bir söz vardır

Adaletin küçüldüğü ülkelerde, büyük olan artık suçlulardır.