Kadına yönelik şiddetin şimdi ortaya çıkan bir sorun değil. İstanbul sözleşmesinde öncede bu sorunun vardı. İstanbul sözleşmesi yürürlüğe girmesi ile kadına yönelik şiddetin bitmediğini daha da artığını, İstanbul sözleşmesi iktidar partisi imzaladığı tarihten bugüne kadar kadınların ve erkeklerin ne kadar şiddete maruz kaldığını baktığımızdan sonuç vahim İstanbul sözleşmesi yeterli değil.

İstanbul sözleşmesi içinde bazı maddelerin sakıncalı olarak görmekteyim. İstanbul sözleşmesi revize edilerek toplumuza ve İslam’a aykırı teşkil eden maddeler çıkartılarak yerine tüm toplumu üzerinde mutabakata verecek bir sözleşme yapılmalı. Bu şimdi dile getirilen Ankara sözleşmesi olur başka bir ad olur yeter ki toplumuzun kanayan yarsı olan şiddetin ortada yok olsun.

Cumhurbaşkanın İstanbul sözleşmesinin fesih edilerek çekilmesi ardında muhalefetin hükümete saldırması yanlış, bu konuda muhalefet partilerin aileye yok eden herkesim muzdarip olduğu İstanbul sözleşmesinin desteklemesi acı verici bir tablo ortaya çıkıyor. Toplum muhalefet partilerde bu konuda şiddetin önlemesi için ne önereceklerin beklerken yanlış olan sözleşmenin arkasında durmaları akıl tutulmasından başka bir şey değil.

İstanbul sözleşmesine karşı olan kesimin şimdiye kadar net bir çözümün ortaya koymadığını, oysa şimdiye kadar bir çözümün ortaya koymaları gerektiğin varsa ellerinde bir çözüm toplum ile paylaşmalılar.

İstanbul sözleşmesinden kaynaklı bir çok yuvanın yıkıldığını, birçok çocukların yetim kaldığını, İstanbul sözleşmesinden kaynaklı birçok erkeğin şiddet maruz kaldığını kimse onlardan söz etmiyor. 

Toplum olarak sadece kadınların şiddet uğradığını bu şiddetin müsebbibi Erkeler gösterilerek nefret tohumları ekmekteyiz.

 İstanbul sözleşmesi ile birlikte toplumuzda birçok erkeğin evinden uzaklaştırılması, arabası içinde yatarak görmekteyiz. Erkeğe verilen cezalar rencide ederek.

Kadınlar ve erkeler dünyanın her yerinde, her zaman şiddete maruz kalmaktadır. Günümüz dünyasında kadınlara ve erkeklere yönelik şiddet, sokaklarda, evde, iş yerinde, kısaca günlük yaşamın her yerinde uygulanmaktadır. Bazı kadınlar uzun bir süre için, bazıları zaman zaman şiddet mağduru olmaktadır aynı şekilde erkeklerde.

Dünyanın her yerinde, evde aile içi şiddetin, hatta namus cinayetlerinin mağduru olduğu, iş yerlerinde psikolojik şiddetle karşı karşıya oldukları, bazı toplumlarda kadınların seyahat veya yerleşim gibi temel haklarının ihlal edildiği, hatta kocalarını seçmek için bile izin verilmediği veya evlenmeye zorlandırıldıkları, araç sürücüsü olamadıkları, oy kullanamadıkları, çalışma izni verilmedikleri belirtilmektedir.

Sonuç olarak kadına karşı şiddet bir insan hakkı ihlalidir. Şiddetin varlığından daha ciddi olan tehdit, şiddeti sürdüren nedenlerdir. Bu nedenlerin ortadan kaldırılabilmesi, farkındalığın arttırılması ve kurumların işbirliği içinde ortak amaç çerçevesinde çalışabilmesine ve toplumda bu konuda duyarlılığın oluşmasına bağlıdır.

Ülkemiz dahil birçok ülkede, çok geç kalınmış önlemlerin bir an önce alınması gerekmektedir. Böylece daha fazla kadının şiddete maruz kalması engellenmiş olacaktır.