Uzmanlık alanıma girmez,  ancak tahmin etmekte çok zor değil. 

Her şeyin bir çözümü vardır.

 Yeteri merak edin.

İsteyin ve kararlı olun.

Türkiye maalesef depremlerden ders çıkaramıyor.

Deprem fay hattında olduğu için Japonya’nın da kaderinde deprem var.

Ancak onlar, ölümü aldıkları tedbirlerle kaderleri olmaktan çıkarmışlar.

Kaçak yapılar, belediyelerin göz yummasıyla yapılır.

Yine aynı belediyeler, bu yapıların yollarını yapıp elektrik, su, doğalgaz ve kanalizasyon şebekelerini bağlar.

Bu yolla kaçak yapı, kâğıt üzerinden ruhsatlanmasa da yerel yöneticilerce resmiyet kazanır.

Ne karşılığında mı oluyor bu iş?

 Her yasadışı işte olduğu gibi rüşvet, bu işin temelini oluşturmakta.

İmardan sorumlu birimlerde sorumluluk alan kişilerin çoğu bu işten nasiplenmekte.

 Özellikle belediyenin demokratik(!) yollarla seçilmiş yöneticileri aslan payını almakta.

Kaçak yapıların yapılmasında rüşvetin dışındaki nedenlerden biri de oy devşirme.

Kaçak yapılara göz yumularak bu yapıları yapanların oylarını alma isteği ağır basmakta.

Bu nedenle hangi parti olursa olsun bir belediyeyi kazandığında yandaşlarının kaçak yapı işine göz yumduğu gibi yüreklendirir de.

Amaç, bir sonraki seçimi garanti altına almak.

Sonrasında mı ne oluyor?

Nasıl olsa merkezi hükümetler, belli aralıklarla “imar affı” ya da imar barışı” adı altında aflar çıkarır.

Burada amaç, hem hazineye gelir kazandırmak hem de oy devşirmek.

Ancak gerçekleri konuşmak, kimseyi rahatsız etmemeli.

Her depremden sonra deprem bölgelerindeki deprem görüntüleri çeşitli televizyon kanallarında direkt veriliyor.

 Sabahlara kadar göçük altında kalanların kurtulması için televizyon başında otururuz da kimse zor durumda olanlara yardım eli uzatmıyor, gibi.

 Devleti temsil edenler, yaraların sarılacağını, kimsenin mağdur edilmeyeceğini söylüyor.

Devleti yönetenler, Bakanlar, parti liderleri deprem bölgelerine giderler, yaşanan acıyı vatandaşla paylaşır.

Tüm Türkiye, yaraların sarılması için birlik ve beraberlik için seferber olur.

Yardımlar toplanıp bölgeye gönderilmek için hazırlanır.

 Televizyon kanallarında da uzmanlar çıkar, deprem kuşağındaki Türkiye’nin fay hatlarını ve bloklarındaki kaymaları ve depremin şiddetini anlatırlar.

Dış ülkelerden kimin taziyelerini ilettiğini dinleriz.

Bu söylediklerim hep bir tekrardır. Sonra her şey unutulur.

Depremde, selde, heyelanda ya da kendi kendine yıkılan yapıların nedeni merkezi ve yerel yönetimlerin pis bir popülizmle uyguladıkları siyasettir.

Oy kaygısı, memleket kaygısının önünde.

Yandaşı varsıllaştırmak, insanların can güvenliğine üstün gelmekte.

Herkes, bir biçimde adamını bulup yasadışı işlerine göz yummasını sağlamakta.

Türkiye’de şu kısacık ömrümüzde tanığı olduğumuz yüzlerce deprem oldu.

Bu depremlerin çoğunda yurttaşlarımız yaşamlarını yitirdi.

Öyle depremler var ki ölenleri sayamadık bile.

Şimdi öldüren kim?

Deprem mi, yoksa bu çürük yapıları yapanlar ve bunların yapılmasına göz yumanlar mı?

 Bu cinayetler, para ve oy uğruna bilerek, planlanarak işlenmekte.

Devletin, belediyelerin asıl görevi felaket olmadan önlem alıp can kurtarmaktır; enkaz kaldırmak değil.

Türkiye yine eski gündemine döner ve hayat devam eder. Hep böyle oldu ve böyle de devam eder.

Trafik kazalarının çoğu insan eseri.

" Trafik Canavarı" diye bir ucube ortaya koyanlar, şimdi de " Deprem Canavarı" diye kimi gösterecek?

Unutulmaz deme sen hiç, unutulur unutulur!..

Bir şarkı sözünden bukle.

Şimdi yine merhamet duyguları kabardı.

SMS at!..

Yardım kampanyaları elbette önemli.

Öyle bir sistem oluşmuş ki dün merhamet çeşmelerini kurutanlar, hayır ve hasenat sahibi insanlara ne diyecek?

Rabbimiz, bizi ıslâh etsin!..

Biz, kendimizi düzeltmedikçe doğru yola çıkamayız.

Rabbimiz, hidâyet nasib eylesin...

Vefat edenlere rahmet, yaralılara şifa, yakınlarını kaybedenlere sabır diliyoruz.

Milletçe başımız sağ olsun!..

Dahası insanımıza destek sunmak isteyenler, parklarda kış ortası kalma mecburiyetinde olanları ziyaret etmeli.

Diğer şehirlerimizdeki durum ve vaziyet, bizden farksız.