Bu yazımda öz eleştiride bulunacağım. Amacım, yaşadığımız şehirde daha rahat ve insani koşullarda yaşayabilmektir. Kimseyle bir alıp veremediğim yoktur. Olmayanı da söylemiyorum. Anlatacaklarım kanıtlarıyla ortadadır. Dileyen ilgili konuda ilgili yerlere gidip bu anlatacaklarımın doğru olup olmadığına gözleriyle tanık olabilir.

Bir gün Kayapınar ilçemizin Mastfıroş Caddesi'nde yürüyorum. Nasıl olsa kaldırımın üzerinde yürüyorum diye kendimden emin olarak ilerliyorum. Bir anda beklenmedik bir durum oldu! Kaldırım aniden bitip önüme kocaman bir beton yığını çıkmaz mı? Evet yanlış duymadınız, elektrik direğinin toprağa gömülmüş kısmı kaldırımın tam ortasında yüksekçe bir tepe gibi yolumu kesti. Yalnız bir direk değil... Tam dört adet... Düşünebiliyor musunuz? Diyarbakır'ın en işlek caddelerinden olan adı geçen caddenin kaldırımının tam ortasında kocaman bir elektrik direği yıllardır burada ve kaldırımın ortasında gelen gidenin yolunu kesiyor; yayalar oraya geldiklerinde zorunlu olarak kaldırımdan caddeye iniyor ve can tehlikesiyle karşı karşıya kalıyorlar. Söz konusu cadde de araçlar vızır vızır... Ucube bir görüntü de cabası...

Eskiden caddelerin kaldırım kenarlarını ve kaldırımları temizleyen temizlik görevlileri vardı. Şimdilerde görevli temizlikçi görmek mümkün değildir. Caddenin kaldırım kenarları ve kaldırımların üstü kirlilik içerisinde...

Karpuz kavşağının dört köşesi yeşil alan için ayrıldığı halde bir tek yeşil bitki bulamazsınız. Çöplükten farkı yok. Ayrıca kaldırımlarla binalar arasındaki boşlukların ne amaçla bırakıldıklarını anlamış değilim. Çünkü buralar dükkan sahiplerince veya site sakinlerince rastgele kullanılıyor ya da hiç kullanılmadan çöplük halinde bırakılıyor. Kimilerince betonla kapatılıyor, kimilerince güzel çiçeklik veya süs bitkilerinin boy verdiği alanlar yapılıyor. Kimilerince de iş yerine ek alan yapılıyor ve orada faaliyet yapılıyor. Allah aşkına bu yerler hangi amaçla imar planına veya projelere dahil edilmiş...

Başka bir önemli sorun da Diyarbakır Büyükşehir Belediyesi’ni ilgilendiriyor. Toplu taşımacılık... Dağkapı veya Balıkçılar - Gazi Yaşargil Eğitim ve Araştırma Hastanesi güzergahındaki toplu taşımacılık perişan durumda... Bu güzergahta çok kalabalık bir yolcu potansiyeli var... Minibüs, otobüs, halk otobüsü dolu dolu... Özellikle okulların dağılış saatlerinde araçlar kibrit kutusu gibi... Araçlar duraklarda bekleyen yolcuları alamadan yollarına devam ediyorlar. Belediye ve halk otobüsleri sayısal olarak yetersizdir. Uzun süre duraklarda beklenildiği halde araçlardan haber olmuyor... Özellikle Gazi Yaşargil Eğitim ve Araştırma Hastanesi güzergahındaki C4 halk otobüsü sayısı yetersiz kalıyor. Balıkçılarbaşı güzergahında sadece bir otobüs hattı var. Oysa bu güzergahta halk otobüsleri de olursa yolcu kalabalığı azalmış olur. Halk otobüslerinin hepsi Dağkapı güzergahında çalışıyorlar. Balıkçılarbaşı- Gazi Yaşargil Eğitim ve Araştırma Hastanesi güzergahında da olması gerekir. Dağkapı güzergahıyla Balıkçılarbaşı güzergahı yolcu hacmi bakımından aynıdır. Belediye otobüslerinin sayısı yetersizdir. 

Bir başka sorundan söz etmeden geçemeyeceğim. Halk otobüslerinin bazıları 65 yaş üstü vatandaşlarla sorun yaşamaya devam ediyorlar. Bu konuda gayet nazik ve saygılı olan sürücü arkadaşlar vardır. Hatta bunların sayısı çoktur. Bunlara teşekkür ederim. Sadece bazıları saçı ağarmış olanları durakta gördüklerinde durup almıyorlar. Aldıklarında da sözleriyle rencide ediyorlar.

Kayapınar Belediyesi'nin park ve bahçeler yetkililerinin Dünya kavşağından sonraki ilk kavşaklardaki (Diclekent Bulvarı) ve Karpuz (Mastfıroş Cad. ile Tekel Cad.nin keşistiği kavşak) yeşil alanlara ayrılmış yerlere sahip çıkmalarını bekliyoruz. Söz konusu alanlar da çöplük halinde olup yetkililerin el atıp güzel yeşil, göz dinlendirici bir alan olmayı bekliyorlar.

Bu çeşit sorunlar saymakla bitmez. Bu sorunların ilgili ve yetkililerce dikkate alınmasını ve önümüzdeki yerel seçimlere de çok az bir süre kaldığını hatırlatmak isterim. Kimse oturduğu koltuğun sonuna kadar olduğunu düşünme yanlışlığına düşmesin. “Dost acı söyler ama doğru söyler!” sözünü de hatırlatırım. Koltuklar kalıcı; ancak koltuklarda oturmalar geçicidir.

Amacımız üzüm yemektir, bağcıyı dövmek değildir.

Kalın sağlıcakla!