Gençlik bir toplumun geleceğidir. Bundan dolayı bir toplumun gençliğine bakarak onların geleceği hakkında kanaat sahibi olmak mümkündür.

Toplumsal sorunlar ülkemizde bir hayli olarak çoğalmakta. Ülkemizde şu an itibari ile en çok göze çarpan toplumsal bozuklukta gençler üzerinde oluşmaktadır.

Gençliğimiz tamamen özenti içine girmiştir.  Bayan ve erkek fark etmez.  gençlik oldukça büyük bir bozulma yaşamaktadır. Serbest bir toplumda yaşadığımız gerçektir fakat öyle bir giyinme stilini var asla kabul tasvip edecek değil. Durduk yerde toplumu günaha sokacak şekilde giyinme stilini var. Çünkü o bir giyinmeden ziyade çıplak dolaşmaya dönmüş bulunmaktadır. Çıplaklık tamamen giysisiz olmak demek değildir tek başına. Üstüne kolsuz göğsü açık daracık bir t-şört giyersen,altına beyaz transparan her tarafını ortaya koyan bir pantolon veya yine dapdaracık bir kot pantolon,derin bir yırtmaç içeren etek giyimi bende yine bir çıplaklıktır.

Gençliğimizin bozulmaları bununla da sınırlı kalmamaktadır. Gençlik Üniversite adı altında okuduğu dönem içinde uyuşturucu, içki ve fuhuş tuzaklarının tam içine düşüyor.

Yeni nesil gençliğinin kötü gidişatına engel olamamanın iki sebebi var ;

Birincisi; neden bütün suçu onlarda arıyoruz. Bizim veya teknolojik ilerlemenin hiç mi suçu yok . Başka etkenleri neden düşünmüyoruz.

İkincisi; neden sadece akademik başarı? Aman çocuğumuz iyi yerlere gelsin’, ‘aman hayatını kurtarsın’ peki ya ahiret hayatı? Kaç kişimiz ‘çocuğum kalk ders çalış’ demekten çok ‘çocuğum kalk namazını kıl’ diyoruz? Halbuki dünyada kiracı değilmiyiz? Asıl hayat ahiret hayatı değil mi?

İnsan maddi ve manevi açlık yaşar. Maddi açlık, yeme, içme ve havayı teneffüs etme ile giderilir. Manevi açlık ise insanlığın ilk varoluşundan beri taptıkları şeylere ibadet etme ile tatmin edilmeye çalışılmıştır. İbadeti tanrılarına bir borç bilmişlerdir. Çünkü var olanın bir yoklukla var edildiğine inanmak insan fıtratına uygun değildir.

 Manevi açlık imanla ve ibadetle tatmin olur. İman etmek beraberinde ibadetlerin de zorunluluğunu getirir. Hiç bir din yoktur ki ibadetsiz olsun.

Günümüz gençliği ise maneviyatını maddiyatla yani ibadet yerine eğlenceyle tatmin etmeye çalışıyorlar. Maddiyat manevi açlığı gidermiyor, bu da sürekli maddi doz alma hissiyatını getiriyor. Bu durumdaki bir insanın ruhu, makinalara bağlı bitkisel hayat yaşayan bir hastanın durumundan farksızdır. İkisi de bağımlıdır birisi makinalara diğeri maddiyata.

Manevi açılığı önlemek için önce kendimizden başlayarak, bütün ailemizin maneviyatını kuvvetlendirmemiz lazım gelir. Zaten maneviyatı güçlü olan birisinin maddiyata olan ihtiyacı azalır. Böyle yetişen bir gençlik topluma faydalı, dinini kültürünü bilen, saygılı ve anlayışlı bir gençliktir.