Dün sabah İstanbul’da Ekrem İmamoğlu’na yönelik gerçekleştirilen operasyon, Türkiye gündeminin ilk sırasına oturdu. 

Sayın Cumhurbaşkanı Recep Tayyip Erdoğan, aylar önce bu sürecin işaretini vermiş ve " Turpun büyüğü heybededir." ifadesiyle gelişmelere dikkat çekmişti. 

Yaşananlar, Türkiye siyasetinde yeni bir tartışmayı alevlendirdi.

Unutulmaması gereken bir gerçek var: Türkiye’de adalet kendi işini yapar ve hiç kimse endişeye kapılmamalıdır.

İmamoğlu’nun gözaltına alınmasının piyasada büyük bir belirsizlik yaratacağı, ekonomik sıkıntıları daha derinleştireceği yönündeki iddialar gerçeği yansıtmamaktadır.

Türkiye ekonomisindeki sorunlar, İmamoğlu olayından çok önce de vardı.

Türkiye’de siyasetin nasıl yapılacağı ve sorunların nasıl konuşulacağı bellidir. 

Bugün siyasiler, sorunları konuşmak yerine olayları kişileştirerek tartışmayı tercih ediyor.

İmamoğlu’nun gözaltına alınması, CHP’nin siyasi çıkarlarına hizmet eden bir mağduriyet algısı yaratıyor gibi görünebilir.

 Birileri CHP’yi iktidara taşımak için bilinçli olarak bu tür mağduriyet senaryoları üretiyor olabilir. 

Burada mağduriyet yok diyet borcu yok. 

Bu operasyon, emniyet ve istihbarat birimlerinin aylardır yürüttüğü çalışmaların doğal bir sonucudur.

Türkiye’de esas mesele, bir liderlik sorununun olup olmadığıdır.

İmamoğlu’nun Türkiye’yi yönetebilecek kapasitede olup olmadığı tartışmalıdır. 

Felaket tellallığı yapanlar yanlış yolda. 

Hangi partiden olursa olsun, milletin malına, hazinesine el uzatan herkes, adaletin önünde hesap vermelidir.

Cumhurbaşkanı Erdoğan, kendi partisinde millete ve partiye zarar veren isimleri hızlıca pasifize ediyor. 

İstanbul ve Ankara Büyükşehir Belediye Başkanları ile partideki bazı önemli isimler, zarar verdikleri anda görevlerinden el çektirildi. 

CHP’de böyle bir mekanizma işlemiyor. 

CHP, kişiler üzerinden yürüyen bir yapı haline gelmiş durumda.

 Türkiye’yi yönetmeye aday bir zihniyet geliştirmek yerine, mağduriyet siyaseti üzerinden varlık göstermeye çalışıyor.

Türkiye’de demokrasi, ekonomi ve siyaset nereye gidiyor sorularına cevap ararken, asıl odaklanmamız gereken şey, sorunları kişileştirmeden, siyaset kurumunun gerçekten çözüm üreten bir mekanizma olup olmadığıdır. 

Siyaset, kişisel hesapların değil, milletin geleceğinin konuşulduğu bir alan olmalıdır.