Türkiye de yollar duble, otobanlar dörtlü, altılı şerit yapıldı. Teknolojinin her türlü nimetleri ayağımıza geldi. kısacası dünyanın tüm nimetlerinden faydalandık da Önemli olan gençlik için ne yaptık.

Nasıl bir gençlik yetişti? Gençlik nereye gidiyor? Gelecek nesli ve gençliği dindar Allah’ından korkan peygamberinden utanan bir gençlik yetiştirmesek nafile.

Bugün ki yazımda gençliğin önemi günümüzde ihmal edilen bir gençliğin sonu üzerinde duracağım.

Gençlik, yaratanın yaratılana bahşettiği en müthiş nimetlerden biri... İrade, zaman, güç, dayanıklılık gibi beşere lazım gelen pek çok hâlin en coşkulu, en duygulu haliyle insanda zuhur ettiği yaşam parçası. Gençlik öyle müthiş bir hayat parçası ki insanın öğrenme ve öğretmeyi, tecrübe etme ve tecrübelerini paylaşmayı, iyiyi ve kötüyü, siyahı beyazı bir arada yaşayabildiği mucizevi bir zaman dilimi…

Hz. Ali’ye göre sağlıkla beraber elden gitmeden kıymeti bilinmeyecek iki şeyden biri,

Shakespeare’e göre ömrü uzun olmayan kıymetli bir kumaş parçası…

Gençlik, toprağı verimli bir tarlaya benzer; eğer ekilir biçilirse pek kıymetli ekinler, kaliteli yemişlere gebedir, fakat kendi haline bırakılır da doğal sürecin devamı izlenecek olursa yaban otlar tarafından  sarılması fazla gecikmeyecektir.

Aklı bir karış havada, gerçek dünyanın şartlarından uzak sanal âlemin esiri olmuş bir gençlik peyda oldu. Zevk ve sefaya dalmış bir gençlik. Bir diğer genç de, kardeşleri tarafından kuyuya atılan Hz. Yusuf idi. O da bu ağır imtihanına rağmen Rabbine isyan etmeyen ve “Ben Allah’a sığınırım” diyerek nefsiyle mücadele eden iffet abidesi bir diğer genç olarak tarihlerde yerini almıştır

Oyun ve eğlencenin girdabında kaybolmuş bir gençlik. Yeni bir dünya düzeni kurma adına süslü cümleler kurabilen ama gel gör ki, uyku düzenini ayarlamaktan aciz bir gençlik.

Annesi tarafından mabede adanan, kendisine yapılan çeşitli hakaret ve iftiralara rağmen imanı ve sadakatiyle tarihe geçen Hz. Meryem de, Meryem suresi Ayetlerinde anlatıldığı gibi imtihandan geçen bir başka gençtir.

Fedakârlık, samimiyet, aşk ve heyecan denildiğinde aklımızın ucundan bile geçmeyen bir Genç Hz. İsmail. Kendi canıyla imtihan edilmekte iken “Babacığım! Sana emredileni yap; inşallah beni sabredenlerden biri olarak bulacaksın” derken, o da çok genç yaşındaydı.

Bir gençlik düşünün ki tüm hayallerimizi yerle bir etmiş, kendini bozuk para gibi harcamaktan geri durmayan, bırakın insanlığı kendisine bile zerre faydası olmayan bir gençlik. İşte bizim hayal etmediğimiz bir gençlik.

Yedi genç hakkında Cenab-ı Hak: “Hani o gençler mağaraya sığınmışlardı da, ‘Ey Rabbimiz! Bize katından bir rahmet ver ve içinde bulunduğumuz şu durumda bize kurtuluşu ve doğruya ulaşmayı kolaylaştır’ demişlerdi”

Oysa biz çağ açıp çağ kapatacak bir gençlik hayal ediyorduk. Yıldırım gibi Yavuz gibi bir gençlik için yaşıyorduk, gayret ediyorduk, terliyor, gözyaşı dökerek dua ediyorduk. Oklara göğsünü siper edecek yiğitleri hayal ediyorduk.

Her dönemde olduğu gibi bugünümüzde de gençlerimizin bazı problemleri vardır. Gençlerin meraklarına uygun değişik yollarla onları doğru yoldan saptıracak gizli planlara sahip kesimler her zamanda olduğu gibi zamanımızda da vardır

Dünyalık hesapları elinin tersi ile iten koca yürekli gençleri bekliyorduk. Davasından vazgeçmek de nedir? Davası için bir an bile düşünmeden her şeyinden vazgeçecek delikanlıları görmek istiyorduk. “Bizi muasır medeniyetler seviyesinin ötelerine ulaştıracak bir gençlik” diyorduk.

Zaman mı kötü, mekân mı yanlış, hava mı bozuk anlamadık gitti. Hey gidi gençlik, hey gidinin gidisi, bizi bizden alan gençlik, ey gençlik, ey gençler.

Çözüm, herkes gibi özellikle gençlerimizin kültür ve fıtratları gereği İslami terbiye ile donanmalarıdır.