-Hikâye-

" Evlâd, özüne dönüşe 'Fabrika ayarlarına dönme" denileli, fıtrat yok sayıldı.

Elindeki içeceği, üstündeki elbisesi, kolundaki saati, ayağındaki kabı, başındaki şapkası, bindiği arabası, oturduğu mekânı, kullandığı eşyası yabancı olan özü gürlük nidalarıyla yeri göğü inletiyor.

Her şey güzel, enerji birikimini sağalttın, hafifledin biraz da.

Edilen dualara 'Amin!..'dedin, sağ veya sol yumruğunu  havaya kaldırdın.

Nereye gideceksin?

Gittiğin yerde hamburger mi istersin pizza mı?

Yanında tükettiğin içecek ne ola?

Konuştuğun dil, anlaşılmaz halde.

Vicdanının sesini dinledin, mağlubiyetin seni fabrika ayarlarına çağırıyorsa hâlin neyin nesi?

Bil ki protesto ettiğin her kim ya da kimlerse, senin rahat etmen için her şeyi yapıyor, farkında değilsin.

Çok tüketmen için fazla çalışman lazım.

Fazla çalıştıkça ücretin değişmiyor.

Her şeyin fiyatı arttıkça paran yetişmiyor.

Bir dilimlenmiş  yirmi gramlık patates paketini bile alamıyorsun.

İmdadına kredi kartın çıkıyor.

Sonra 'sanatçı' adı altında şarkıcılar konser veriyor.

Orada epeyce terlemişsin, yerinde durmadığından.

Mesaj çekmişsin, arkadaşlarına, konserin güzel olduğunu ifade etmişsin.

Söyleyen senin favorin.

O her elini bir birine vurduğunda kolların havaya kalkmış.

'Free' dediğin bu olmasın.

Diyet ekmek bulamadığı için pasta ısmarlamışsın, arkadaşına.

Çok cool imiş, tişörtün.

Woovvvv cinsinden yani.

Harcama yaptıkça puanların artıyor, kredi kartıyla.

Nihayetinde para derdin, yok.

Parasız kalma korkun söz konusu değil.

Hem taksitle değil mi, birçok aldığın?

Bankan seni düşünür, durur.

Hem, insana muhtaç olmaktansa...

Hediyeleri çeşit çeşit...

Biz küçükken kumbara hesabımız vardı.

Parayla dolu kumbaramızı götürüp açtırırdık, hepsi sayılır, hayatımızın sigortası olarak hesaba yatardı.

Şimdi istersen gözünü istersen evinii sigorta et.

Bankan hep yanında.

Üstünde para olmasın, su şişeni bile kartla alıyorsun.

Kiranı, gıdanı, ulaşımını, giyimini kartla karşılıyorsun.

Bundan alâ ne var?

İstersen mevduat hesabı aç, kâr getirici.

İstersen katılım hesabı aç, günaha girmemek için.

Ne kadar ince ruhlu bir ekonomi sistemi, görüyor musun?

Bakma her verdiği hizmetten ücret aldığına, bankanın.

İstanbul'daki dostun Hakkâri'deki arkadaşına iki saniyede para gönderiyor, hemencecik.

İster uçağa ücretsiz bin istersen tatile çıkarken otel ücretinin yerine geçsin.

Oldukça da sesin gür çıkıyor...

Kahrollar birbirine karışıyor, meydanda.

Kahrolan kim?

Kahrolması gerekenler kim?

Hem yeni öğrendim, ismini.

Deden hayırlı biri olman için vermiş, adını: İbrahim!..

Baban söyledi, bana bu gün.

- İbrahim gittikçe Abrahamlaşıyor, anlayamıyorum.

İbrahim, ben anlıyorum, nerede hata yaptığımızı... 

Ana baba hepimiz biz suçluyuz, Ahmed Efendi!..

14 Ekim 2023