Türkiye’de yaklaşık kırk yıldır devam eden terör sorunu, kamuoyunda sık sık Kürd sorunu ile ilişkilendiriliyor. Ancak bu durum, hem siyasilerin söylemleri hem de sahadaki gerçekler açısından sorgulanmaya muhtaç. PKK’yı bitirme hedefini dile getiren siyasilerin çoğu, Kürd sorunu hakkında pek söz etmemeyi tercih ediyor.

 Milliyetçi Hareket Partisi (MHP) Genel Başkanı Devlet Bahçeli'nin, bu konuda son dönemde yaptığı açıklamalar ise dikkat çekici.

Bahçeli’nin Tavrı: Değişim mi, Çelişki mi?

Devlet Bahçeli, yıllardır “terörle mücadelede tavizsiz” bir politika izlediğini ifade eden bir lider. Ancak son aylarda İmralı ile görüşme yapılmasını gündeme getirmesi, toplumda soru işaretlerine yol açtı. Yıllarca barıştan söz etmeyen, çözüm süreci dönemlerinde sert eleştiriler getiren Bahçeli, bugün Abdullah Öcalan ile görüşmenin terörü bitirebileceğini ima eden bir söyleme kaymış durumda.

Bu noktada Bahçeli’ye bir soru yöneltmek gerekiyor: Eğer Öcalan’ı bu kadar önemsiyorsanız, kendiniz gidip onunla görüşün. Onun mesajlarını bizzat siz iletin. Belki bu durumda hem milliyetçi kanat hem de PKK destekçileri sizi daha "gerçekçi" bulur.  

Kürd Sorunu mu, Kürdleri Muhatap Almama Sorunu mu?

Türkiye’de Kürd sorunu denildiğinde aslında köklü bir siyasal ve toplumsal meseleye işaret edilir. Ancak bugün Kürdlerin temel sorunlarıyla ilgilenen bir siyaset anlayışı görmek mümkün değil. Siyasi partiler, bu meseleye dair ya popülist söylemlerle yetiniyor ya da meseleyi tamamen görmezden geliyor. PKK'nın eylemleri, Kürd halkının haklı taleplerini gölgeleyen bir perde işlevi görüyor. Bu nedenle, Kürdlerin haklarına dair meseleleri konuşmak cesaret isterken, siyasi arenada bu cesareti gösteren bir aktör bulunamıyor.

Muhafazakârların ve Kürtlerin Dışlanması

Sorunun bir diğer boyutu da muhafazakâr Kürdlerin dışlanmasıdır. Bugün Kürd meselesini tartışırken muhafazakâr Kürdlerin talepleri ve sorunları çoğu kez göz ardı ediliyor. Bu kesimler, ne PKK tarafından temsil ediliyor ne de siyasi iktidar tarafından yeterince dikkate alınıyor. Halbuki gerçek bir çözüm arıyorsak, bu kesimlerin taleplerine kulak vermek, onları sürecin bir parçası haline getirmek zorundayız.

Öcalan’ın Sevdalığı mı, Çözüm Arayışı mı?

Son dönemde Abdullah Öcalan’a yönelik artan ilgi ise düşündürücü. Eğer Öcalan bu kadar önemli bir figür olarak görülüyorsa, onu getirin Ankara’da bir eve yerleştirin, orada tüm mesajlarını iletsin! Zaten böyle bir planın dillendirildiği iddiaları da mevcut. Ancak bu yol, Kürd sorununu veya terör sorununu çözebilir mi?

 Yoksa sadece toplumsal kutuplaşmayı daha da derinleştirir mi?

Sonuç: Gerçekçi Bir Çözüm İçin Cesaret Gerek

Türkiye’de kırk yıldır akan kanın durması için öncelikle meseleleri doğru bir şekilde tanımlamak gerekiyor. Kürt sorunu ve terör sorunu, birbirinden ayrı tutulması gereken meselelerdir. Terörü bitirmek için sadece askeri yöntemlere değil, Kürd halkının taleplerine yönelik samimi adımlara da ihtiyaç vardır. 

Siyasiler, popülist ve çelişkili söylemleri bir kenara bırakıp, toplumun gerçek ihtiyaçlarına kulak vermelidir. Aksi halde, kırk yıllık kan, kırk yıl daha akmaya devam edecektir.