Diyarbakır Büyükşehir Belediyesi geçtiğimiz gün üçüncü kez basınla buluştu. 

Önceki toplantılarla kıyasladığımızda önemli bir mesafe kat ettiklerini açıkça görmek mümkün.

 Artık sadece tabela belediyeciliği değil, proje üreten, halka dokunan, sorun çözen bir anlayış gelişmeye başladı. 

Bu, Diyarbakır halkı açısından gerçekten sevindirici bir gelişmedir.

Sayın Büyükşehir Belediye Başkanı Serap Bucak hanımefendi, dünkü toplantıda birçok başlığa değindi. 

Elbette bizim de üç temel sorumuz vardı. 

İki tanesine net cevap aldık. Ancak bir tanesi var ki, ben de halk da tatmin edici bir cevap alamıyor.

İlk sorumuzu Pazar günü yapılacak olan Kutlu Doğum Haftası etkinlikleri için sorduk:

“Vatandaşlar için ücretsiz ulaşım sağlanacak mı?

 Alandaki ihtiyaçlar karşılanacak mı?”
Aldığımız cevap netti:

 “Evet, bu sene daha fazla hizmet edeceğiz.” Bu, memnuniyet verici. Belediyecilik budur.

 Vatandaşa dokunacaksın, inancına, ihtiyacına duyarsız kalmayacaksın.

İkinci sorumuz ise Yeni Köy’deki mezarlığın çevresine bulunan adakçılarla ilgiliydi:
“Bunlar kaldırılacak mı? Mezarlıklara saygı ne zaman tesis edilecek?”

Sayın Başkan, Kurban Bayramı’na yetişmese bile sonrasında kaldırılacağını, yeni yerler tahsis edileceğini belirtti.

 Bu da umut verici. Mezar, bizim geçmişimizdir. 

Saygı göstermediğimiz mezarın ruhu değil, bizim insanlığımız yitiklere karışır.

Üçüncü ve son sorumuz ise oldukça can alıcıydı:

“Dağkapı’dan Mardin Kapı’ya kadar devam eden kaldırım işgalleriyle ilgili bir planınız var mı?”

Maalesef bu soruya verilen cevap bizi tatmin etmedi. 

Belediye bu alanda yetersiz. 

Esnaf mı güçlü, belediye mi zayıf, karar veremiyoruz. 

Bir gerçek var ki,  "Kaldırımlar halkındır. Bu halkın belediyesiyiz." diyorsak, halkın hakkını korumalıyız.

Basın toplantısında dikkatimi çeken bir başka konu, kadın sığınma evlerinin sayısındaki artıracağız demesi. 

Sayın Başkan, "Kadın sığınma evlerinin artıracağız."  ifade etti. 

Bu elbette koruyucu bir hizmettir ama bir noktada durup düşünmemiz gerekmez mi?

Diyarbakır gibi bir şehirde kadın sığınma evleri artıyorsa, aile yapımız çöküyor demektir. 

Her yeni sığınma evi, bir ailenin yıkıldığına işaret eder,  toplumuzun bittiğini. 

Ailenin temeline dinamit koyulduğun haberimiz yok Biz buna sevinemeyiz. 

Bir gün gelir de bu şehirde kadın sığınma evlerine gerek kalmazsa, işte o zaman insanlığımızdan, İslamiyetimizden ve toplumsal huzurumuzdan söz edebiliriz. 

Şapkayı önümüze koyma vakti gelmiştir.

Kadın sorununu sadece bir sığınma eviyle çözdüğümüzü sanıyorsak, çok daha büyük bir sorunumuz var demektir.

Belirtmek isterim ki, biz ne körü körüne destekçi ne de her şeye muhalifiz.

 Diyarbakır Büyükşehir Belediyesi’nin olumlu adımlarına her zaman destek vereceğiz.

Yanlışlar karşısında da susmayacağız. 

Bağlar Belediyesi’nin kötü performansını da bu vesileyle not düşelim.

 Dilerim ki Diyarbakır halkı hiçbir zaman mağdur edilmez.

Belediye halkın evidir. 

Ev sahipliği yapacak olanlar da halka karşı sorumlu olduklarını hiçbir zaman unutmamalıdır.