İnsanın mutluluktan dört köşe olduğunu yazmalı mıyız?

Sabah, öğle, akşam öğünlerinde sofrada beş çeşitten aşağı düşmeyen nimet olduğunu belirtsek mi?

Her çocuğun gittiği okulun mükemmel olduğu ifade etsek mi?

Alinan maaşın ya da aylık gelirin beklentilerin çok üstünde fazlalık verdiğini söylesek mi?

Bir âilenin yirmi günlük tatilini çok mükemmel beldelerde yaptığını, masrafın bir maaşa yetişmediğini yazsak mı?

Her eve her gün gazetelerle dergilerin yanında aylık en az on beş-yirmi kitap girdiğini belirtirsek ne olur?

Dışarda yemek yemenin evden ucuza geldiğini yazarsak bizi yalanlayan çıkar mı?

Kasaptan haftalık beş kilo et ala ala bıktığımızı, yemekleri arada bir etsiz yaptığımızı söylesek mi?

Caddede ve sokakta dilenenin olmadığını, mahallede fakir bulmanın zorlaştığını ifade etsek mi?

Milletvekilerinin adalet, hak ve özgürlük açısından vatandaşla aynı maaşı aldığını açıklasak mı?

Fırınların bir ekmek alana bedava simit verdiğini anlatsak mı?

Kahvede içilen çayın 50 Kuruş'a düştüğünü yazsak mı?

Üzümün, armudun, incirin, eriğin kilo olarak 2 TL'den alıcı bulamadığını söylesek mi?

Dış ülkelerin kredi almak ve yatırımları ülkelerine çekmek için haftalarca beklemeyi göze aldıklarını belirtdek mi?

ABD'nin ve RUSYA'nın bizimle görüşmek için dost aracları araya bırakıp, duada bulunduklarını ve hatta müslüman olmayı kabul ettiklerini yazsak mı?

Bunların olabilmesi için öncelikle nelerin olması gerektiğine kafa yormasak, hep hayallerimizde mutlu hayatın özlemi diri tutulur, gerçek hayatta olanlara tanıklık, bizi hayatımızdan bezdirir oldu.

Şükür ki kimi spor dallarında dünya şampiyonasına katılıyoruz.

Kimi kalemlerde ucuzluk başladı.

Dün benzinde 2 TL'ye yakın indirim gerçekleşti.

Üniversite kazanan her öğrenciye bilgisayar ve telefonlar indirimli olacak, bir yıl boyunca limiti 10 GB ile sınıırlı internet ücretsiz olacak.

Hep kötü haber olmaz ya!..

Kış hazırlıkları başladı, domates 9-10 TL bazında.

Bir kilo domates, daha bir doların üçte biri oranında. Amerikad'a domates fiyatları ne kadar?

Keşke bizde domates fiyatı 30 Kuruş olaydı da adamlarda 1 değil 10 Dolar olsaydı.

Bakın o zaman zenginleşirdik.

Kalkınmanın ölçüsü bu, işte.

Biz domatesi onlara 5 Dolardan satarken, ülkelerinde fiyatı 8-10 Dolar'ı bulsaydı.

İşte zenginlik bu, özetle ve güzellikle.

O günleri biz göremeyiz, torunlarımız görsün.

Nihayet insan hayallerle mutludur.

Ahmed Muhip Dranas " Ne güzel komşumuzdun sen Fahriye Abla" der, bir şiirinde.

Biz de diğer ülkelere " Ne güzel komşularımızdınız... Size ne oldu?" diye sorardık.

Ne zaman mı?

Torunlarımız büyüyüp adam olunca.

Beklenti, bunun üzerine.