Abakay, özellikle son dönem uluslararası siyasi hamleler üzerinden “insanın değersizleştirilmesi” ve “algı yoluyla yönlendirme” süreçlerinin yeniden ve sistematik şekilde devrede olduğunu vurguladı.

“Kabullenilmiş çaresizlik” psikolojik bir tuzağa dönüştü

Açıklamasında toplumsal hafızanın hızla yönlendirildiğini belirten Abakay, toplumların çoğu zaman “kabullenilmiş çaresizlikle” manipülasyona açık hale getirildiğini söyledi. “Gel şehirleri yerle bir et, insan bırakma, sonra da buna normalmiş gibi bak” ifadelerini kullanan Abakay, dünyanın farklı bölgelerinde seçilen figürler üzerinden “sistemin kendini temize çekme” algısı üretildiğini belirtti.

Uganda doğumlu başkan örneği: “Sistem aynı, sadece vitrin değişiyor”

Abakay, İngiltere’de bir eyalet başkentinin Uganda doğumlu bir belediye başkanının seçilmesi üzerinden oluşturulan gündeme de atıfta bulundu. “Rengi siyah veya beyaz fark etmiyor. Koltuğa oturtan aynı mekanizma” diyerek, önceden de Afrika kökenli lider figürlerinin vitrin amaçlı öne çıkarıldığını, fakat “ezilen coğrafyaların hesabının hiçbir zaman sorulmadığını” dile getirdi.

“Beyaz adam nereye dokunsa kan, gözyaşı eksik değil”

Şehir Araştırmaları Merkezi Kurucu Başkanı, dünyada ikiyüzlü demokrasi söyleminin hâlâ etkili şekilde sürdüğünü belirterek Sudan örneğini verdi. “Ellerine özgürlük türkülerini alıp halaya duranların elleri kanlı” diyen Abakay, mazlum coğrafyalarda sahici bir değişim olmadığına dikkat çekti.

“Medya yönlendiriliyor, gündem değiştiriliyor”

Gazetelerin ve televizyonların gündem oluşturma biçiminin de sorgulanması gerektiğini söyleyen Abakay, yorumcuların ve köşe yazarlarının “farkında olmadan bir sistemin aparatı haline getirildiğini” ifade etti.

“Dört yaşındaki çocuk ve akbaba fotoğrafını unutmayın”

Dünyanın hafızasında yer etmiş olan “akbaba ve çocuk” fotoğrafını hatırlatan Abakay, fotoğrafın çekildiği dönem ve fotoğrafçı Kevin Carter’ın intiharını örnek göstererek “bütün meselenin aslında bir tiyatrodan ibaret” olduğunu vurguladı.

Son sözünü ise şu cümleyle noktaladı:

“Bir çocuğun gözündeki gülüşü öldürüp sinemaya uyarlayanlar, sonunda kendi karanlıklarıyla yüzleşiyorlar.”